در سخن از مناقب و مثالب بنام دین و مذهب نیاز مبرم به چیست؟
---
بشر با دانش ناچیز خود ، که توان دست رسی به کمال و تمام حقایق کلی و جزئی هیچ چیزی را ندارد در مقایسه با علم و حکمت بی کران و فراگیر ازلی و ابدی خداوند یکتای جهان آفرینش که به تمام و کمال حقایق کلی و جزئی همه ی اجزای این جهان آگاهی دارد ، برای ورود به عرصه ی پر از سنگلاخاهای تیز و بران و شیبها و لغزشگاه های خطرناک کشنده ی سخن از مناقب و مثالب افرادی از بشر با نام و نشان این افراد بنام دین و مذهب ، برای مصون ماندن از افتادن هلاکت بار به قعر پرتگاه های اشتباه و خطا و غلو و افراط و تفریط و تعصب خرد گریز باید ناگزیر با بیداری و هشیاری باچراغ راهنمای هدایت گر حد و مرزها و بایدها و نبایدها و هشدارهای محکم و مفصل قابل درک و سرشت نشین قرآن کریم و اصول متین استدلال عقلی برای رسیدن به نتیجه ی مطلوب و درست خدا پسندانه در این عرصه حرکت کند و در غیر این صورت بی تردید با بی پروایی و ناپرهیزی نتیجه ی مطلوبی به دست نخواهد آورد و خطر سقوط به سراغ او خواهد آمد و او را فرا خواهد گرفت و نابود خواهد کرد.
خداوند دانای مطلق یکتا چون دین را برای سالم سازی و بهینه سازی زندگی بشر فرستاده این آفریده ی با اراده و عاقل را بعلت دانش ناچیزی که دارد از ورود به سخن در تزکیه و تخطیه افراد و گروه ها بنام دین و مذهب و از غور در زندگی گذشتگان که بیهوده و زیان بار است و هیچ فایده ی آنی خداپسندانه ی محسوس یا ماندگار برای پیشرفت مثبت و سازنده ی زندگی جوامع بشری در آن نیست بگونه ای آشکار در آیاتی محکم و مفصل قرآن کریم هشدار داده است:
« الَّذِينَ يَجْتَنِبُونَ كَبَائِرَ الْإِثْمِ وَالْفَوَاحِشَ إِلَّا اللَّمَمَ إِنَّ رَبَّكَ وَاسِعُ الْمَغْفِرَةِ هُوَ أَعْلَمُ بِكُمْ إِذْ أَنْشَأَكُمْ مِنَ الْأَرْضِ وَإِذْ أَنْتُمْ أَجِنَّةٌ فِي بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ فَلَا تُزَكُّوا أَنْفُسَكُمْ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اتَّقَى » ﴿ آیه ۳۲ سوره النجم﴾ و « يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا يَسْخَرْ قَوْمٌ مِنْ قَوْمٍ عَسَى أَنْ يَكُونُوا خَيْرًا مِنْهُمْ وَلَا نِسَاءٌ مِنْ نِسَاءٍ عَسَى أَنْ يَكُنَّ خَيْرًا مِنْهُنَّ وَلَا تَلْمِزُوا أَنْفُسَكُمْ وَلَا تَنَابَزُوا بِالْأَلْقَابِ بِئْسَ الِاسْمُ الْفُسُوقُ بَعْدَ الْإِيمَانِ وَمَنْ لَمْ يَتُبْ فَأُولَئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ ﴿ آیه ۱۱ سوره حجرات ﴾ و « تِلْكَ أُمَّةٌ قَدْ خَلَتْ لَهَا مَا كَسَبَتْ وَلَكُمْ مَا كَسَبْتُمْ وَلَا تُسْأَلُونَ عَمَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿ آیه ۱۳۴ سوره بقره ﴾.
---
بشر با دانش ناچیز خود ، که توان دست رسی به کمال و تمام حقایق کلی و جزئی هیچ چیزی را ندارد در مقایسه با علم و حکمت بی کران و فراگیر ازلی و ابدی خداوند یکتای جهان آفرینش که به تمام و کمال حقایق کلی و جزئی همه ی اجزای این جهان آگاهی دارد ، برای ورود به عرصه ی پر از سنگلاخاهای تیز و بران و شیبها و لغزشگاه های خطرناک کشنده ی سخن از مناقب و مثالب افرادی از بشر با نام و نشان این افراد بنام دین و مذهب ، برای مصون ماندن از افتادن هلاکت بار به قعر پرتگاه های اشتباه و خطا و غلو و افراط و تفریط و تعصب خرد گریز باید ناگزیر با بیداری و هشیاری باچراغ راهنمای هدایت گر حد و مرزها و بایدها و نبایدها و هشدارهای محکم و مفصل قابل درک و سرشت نشین قرآن کریم و اصول متین استدلال عقلی برای رسیدن به نتیجه ی مطلوب و درست خدا پسندانه در این عرصه حرکت کند و در غیر این صورت بی تردید با بی پروایی و ناپرهیزی نتیجه ی مطلوبی به دست نخواهد آورد و خطر سقوط به سراغ او خواهد آمد و او را فرا خواهد گرفت و نابود خواهد کرد.
خداوند دانای مطلق یکتا چون دین را برای سالم سازی و بهینه سازی زندگی بشر فرستاده این آفریده ی با اراده و عاقل را بعلت دانش ناچیزی که دارد از ورود به سخن در تزکیه و تخطیه افراد و گروه ها بنام دین و مذهب و از غور در زندگی گذشتگان که بیهوده و زیان بار است و هیچ فایده ی آنی خداپسندانه ی محسوس یا ماندگار برای پیشرفت مثبت و سازنده ی زندگی جوامع بشری در آن نیست بگونه ای آشکار در آیاتی محکم و مفصل قرآن کریم هشدار داده است:
« الَّذِينَ يَجْتَنِبُونَ كَبَائِرَ الْإِثْمِ وَالْفَوَاحِشَ إِلَّا اللَّمَمَ إِنَّ رَبَّكَ وَاسِعُ الْمَغْفِرَةِ هُوَ أَعْلَمُ بِكُمْ إِذْ أَنْشَأَكُمْ مِنَ الْأَرْضِ وَإِذْ أَنْتُمْ أَجِنَّةٌ فِي بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ فَلَا تُزَكُّوا أَنْفُسَكُمْ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اتَّقَى » ﴿ آیه ۳۲ سوره النجم﴾ و « يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا يَسْخَرْ قَوْمٌ مِنْ قَوْمٍ عَسَى أَنْ يَكُونُوا خَيْرًا مِنْهُمْ وَلَا نِسَاءٌ مِنْ نِسَاءٍ عَسَى أَنْ يَكُنَّ خَيْرًا مِنْهُنَّ وَلَا تَلْمِزُوا أَنْفُسَكُمْ وَلَا تَنَابَزُوا بِالْأَلْقَابِ بِئْسَ الِاسْمُ الْفُسُوقُ بَعْدَ الْإِيمَانِ وَمَنْ لَمْ يَتُبْ فَأُولَئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ ﴿ آیه ۱۱ سوره حجرات ﴾ و « تِلْكَ أُمَّةٌ قَدْ خَلَتْ لَهَا مَا كَسَبَتْ وَلَكُمْ مَا كَسَبْتُمْ وَلَا تُسْأَلُونَ عَمَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿ آیه ۱۳۴ سوره بقره ﴾.