حجت الاسلام امینی خواه | ورود به منطقه‌های ممنوعه خدا


ملکوت اعمال

ورود به منطقه‌های ممنوعه خدا
برگرفته از جلسات
سه دقیقه در قیامت


+ 
104

- 
5

عرض x طول

دکمه اشتراک گذاري تلگرام ارسال ويدئو در تلگرام

ارسال نظر
CAPTCHA
کد امنیتی زیر را وارد نمایید.
Image CAPTCHA
Enter the characters shown in the image.
نظرات
(برای مشاهده نظرات کلیک کنید)
  • س م 00/8/27 ساعت 07:56

    بسیار عالی بود
    مثال باقالی هم خیلی متناسب بود
    البته ففط کسانی که اون رو نخورن مضرات اون رو در ک میکنن
    واگر نه کسانی که خوردن و توی منجلاب افتادن به این سادگی متوجه قبه این منکر نمیشوند
    و این به خاطر ترک امر به معروف و نهی از منکر است
    خدا کمک کنه تا این واجب فراموش شده رو احیا کنیم
    یا علی

  • کی گفته باقالا بده
    اتفاقا خیلی هم خوبه برای آدم طبق روایات .
    اعتقادات مردم رو گند زدن بهش فلاسفه با وحدت وجودشون
    این اعمال به خاطر اعتقادات و ایمان ضعیفه

  • درست میگی عزیزم ، اکثرا خرابکار هستیم همون مثال باقالی خوردن هست و بس . مردهامون از زنها مون خرابتر و زنها مون از مردهامون خرابتر . از خوک کثیفتر شدیم .............بعد میگیم چرا اینطوری شده وضع . خدایا کمکمان کن از مسیر کج به صراط مستقیم بر گردیم .

  • تا چه اندازه به رهنمودهای خدا و معصوم تعهد داشته ایم؟
    ---
    خداوند مهربان در قرآن می فرماید: «...فَبَشِّرْ عِبَادِ . الَّذِينَ يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ أُولَئِكَ الَّذِينَ هَدَاهُمُ اللَّهُ وَأُولَئِكَ هُمْ أُولُو الْأَلْبَابِ » ﴿ آیات ۱۷ و ۱۸ سوره زمر ﴾
    واز امیر مؤمنان حضرت علی (ع) نقل گردیده که فرموده است: «انظر الی ما قیل و لا تنظر الی من قال»
    ما باید به خود بنگریم و ببینیم تا چه انداز در رفتار و گفتار و پندار خود به اندرزهای خداوند و اولیای مقرب خدا پایبند بوده ایم ؛ و آنگاه پیش از این که در معرض حساب و باز خواست خداوند قرار گیریم به واکاوی و حساب رفتارها و گفتارها و پندارهای خود ، که بی تردید مورد بازخواست خداوند قرار خواهند گرفت و ترتیب اثر خواهند یافت ، بپردازیم ، و پیش از حساب رسی روز قیامت ؛ محض رضای خدا صادقانه و با ایمان خطاها و گناهان خود را اصلاح و جبران نماییم.

  • چرا تعهد پذیری در جوامع بشری دچار رنگ باختن می شود؟
    ---
    وقتی ، مثال گونه ، هر رسانه ی همگانی با اصرار و لجاجت از پخش سخن قرآنی آشکار و بی تاویل خداوند در نوشته های روشنگر در باره ی مسایل حیاتی و سرنوشت ساز زندگی همه ی مردم بی ارائه ی هیچ دلیل علمی - منطقی پیوسته خود داری می کند و آن نوشته ها را نابود می سازد ؛ این رفتار کار گزاران رسانه ای که حد اقل صدها هزار از افراد بشر را از آگاه شدن به سخن خداوند یکتا حکیم مطلق جهان هستی محروم می سازد بحکم شرع و قانون و عرف در مقابل خداوند و در مقابل تعداد مردمی که آنان را از آگاهی به سخن خداوند محروم کرده بلحاظ کیفری چه مسئولیت و چه حکمی باید داشته باشند؟
    آیا مسئولان دولتی نظارت بر رفتار رسانه های همگانی با آگاهی به این تخلف آشکار رسانه و سکوت در مقابل آن در این مسئولیت مشمول حکم شرع و قانون نیستند؟
    آیا متولیان اجرای شرع و قانون در مقابل سکوت ناظران رسانه ای که سبب رواج مسئولیت گریزی در جامعه می شود و پیامدهای مخربی را تحمیل جامعه می کند حد اقل بحکم عقل نباید موضع و بازتاب بازدارنده ای از خود نشان دهند؟
    در اصل اکثریت مردم از جمله متولیان مدیریت امور کشور در سایه ی نظامی که با نام مقدس اسلام مدیریت کشور را به عهده گرفته است برای چه دین و دین داری را پذیرفته و...؟
    براستی سر انجام سهل انگاری و بی تفاوتی در مقابل خود داری دستگاه های عمومی و خصوصی مدیریت زندگی جامعه از اجرای تعهدات شرعی و قانونی چه خواهد بود؟
    آیا متولیان اجرای شرع و قانون در قبال این سئوال که: چرا تعهد پذیری در جوامع بشری پیوسته دچار رنگ باختن می شود پاسخ و مسئولیت و تعهدی دارند یا خیر؟