عرض x طول

دکمه اشتراک گذاري تلگرام ارسال ويدئو در تلگرام

ارسال نظر
CAPTCHA
کد امنیتی زیر را وارد نمایید.
Image CAPTCHA
Enter the characters shown in the image.
نظرات
(برای مشاهده نظرات کلیک کنید)
  • مهمان 99/10/15 ساعت 17:04

    عقل وظیفه ی مردم در مقابل حاکمان مؤمن را چگونه می بیند؟
    ---
    عقل و عرف عقلا ایجاب می کنند اگر حاکمان مؤمن که مدیریت حکومتی را در اختیار گرفته اند بتوانندبا دلایل انکار ناپذیر ثابت کنندبیشترین تلاش خود را توانسته اند برای برقراری احکام ثابت وحیانی دین الهی و اجرای عدالت در تمام ارکان مدیریت حکومتی و در پایبندی به اصول امانت داری در حکومت خویش صادقانه رفتار کرده اند ؛ مردم موظف اند بحکم قرآن در زمینه ی ادامه ی مدیرت امور کشور و مردم از دستورات این حاکمان ، بماننداطاعت از دستورات خدا و پیامبر ، اطاعت کنند و فرمان برداراین حاکمان صادق باشند.

  • مهمان 99/10/15 ساعت 12:52

    اسلام وحیانی در باره مدیریت حکومتی چه گفته است؟
    ---
    برای هر اصل اعتقادی دین و مذهب دینی ، که بشر با دانش ناچیز خود حق اجتهاد در آن را ندارد ، باید سندی روشن انکار ناپذیر از وحی تحریف نشده الهی وجود داشته باشد.
    بی تردید آخرین وحی الهی قرآن است ، که با وعده ی صریح خداوند در همین کتاب ، که تمام و کمال احکام و اعتقادات انکار ناپذیر اصیل دین و مذهب را در بر دارد ، از تحریف مصون مانده است.
    در قرآن کریم نه برنامه ی تکامل یافته ای برای حکومت عامه و مدیریت این حکومت ، که بر حسب شرایط محیطی مکانی و زمانی همیشه دچار تغییر اند ، آمده و نه کلیات کاملی از نیازهای این حکومت ذکر شده است ؛ چنانکه در سنت پیامبر نیز چنین برنامه ی مدونی دیده نمی شود.
    در قرآن کریم مجملاتی از لازمه ها برای مدیریت حکومتی مانند ضرورتهای حکم به ما انزل الله و عدالت محوری و امانت داری و رویکرد به مشورت با مؤمنان آمده که در آنها هیچ نشانه ای بر وجوب برپایی غیر مشروط حکومت عامه بنام اسلام نیست.
    با توجه به اصل ثابت شده ی فساد آفرین بودن همه ی انواع قدرت در طبع بشر که بر حسب طبیعت خود و با وجود همیشگی شیطان پیوسته در معرض گرفتار شدن به خطا و فساد و در معرض آزمون الهی است ؛ در قران کریم فقط شرطهایی مبنی بر ضرورت تقید بشر به احکام صریح تعاملی و رفتاری وحی اصیل و تحریف نشده ی خداوند و ضرورت عدالت محوری و امانت داری و مشورت با مؤمنان در حال امکان قرار گرفتن حکومت عامه در دست مؤمنان بیان گردیده اند که در هیچ کدام از این شرطها نه ضرورت پیگیری مسالمت آمیز به دست گرفتن قدرت و حکومت عامه و نه ضرورت در اختیار گرفتن قسری چنین قدرت و حکومتی را می توان برداشت کرد.
    دستور خداوند به پیامبر اکرم (ص) در زمینه ی مدیریت حکومتی به مشورت با مؤمنان نشانه ی انکار ناپذیری است بر متغیر بودن نیازهای مدیرت حکومتی بر حسب شرایط محیطی و مکانی و زمانی و بر ضروت تقید به این شرایط و به احکام ثابت وحیانی در حال به دست گرفتن اختیاری مدیریت حکومتی توسط مؤمنان است.