دعای مجیر با صدای حاج منصور ارضی - همراه با ترجمه فارسی


در روایت است هر که دعای مجیر را در «ایام البیض» ماه رمضان یعنی در روزهاى سیزدهم و چهارهم و پانزدهم این ماه مبارک بخواند گناهش آمرزیده مى‌شود، هر چند به عدد دانه‌هاى باران و برگ‌هاى درختان و ریگ‌هاى بیابان باشد!

التماس دعا


+ 
5

- 
1

عرض x طول

دکمه اشتراک گذاري تلگرام ارسال ويدئو در تلگرام

ارسال نظر
CAPTCHA
کد امنیتی زیر را وارد نمایید.
Image CAPTCHA
Enter the characters shown in the image.
نظرات
(برای مشاهده نظرات کلیک کنید)
  • قرآن نوع پسندیده ی خواندن دعا را چگونه توصیف کرده است
    ---
    دعا و نیایش به درگاه خداوند یگانه توانای مطلق برای در خواست رسیدن به نیازهایی که تحقق آنها در توان بشر نیست بحکم قرآن باید با خشوع و بی سر وصدا و بی هیاهو خوانده شود و باید همه بدانند که خواندن دعا با سر و صدا و هیاهو ؛ بحکم قرآن تجاوزی است که خداوند آن را نمی پسندد: « ادْعُوا رَبَّكُمْ تَضَرُّعًا وَخُفْيَةً إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ » ﴿ آیه ۵۵ سوره أعراف ﴾.
    درخواست زیبایی لحن و صدا در دعا در شرع مبین اسلام مطرح نیست و هیچ جایگاه قرآنی ندارد ، و با عنایت به نفی آشکار تجاوز درآیه ی مذکور که دعا کنندگان را به خشوع و آرامش دعوت کرده و سوای آن را تجاوز نامیده است این درخواست کلا مردود و ممنوع است .
    وظیفه تخلف ناپذیر دین شناسان است که به تناسب هر شعایر و مراسم دینی و مذهبی خواستهای قرآنی خداوند از بشر را پیوسته به مردم متدین گوشزد و یاد آوری کنند.
    دین شناسان باید به مردم ، نسبت به تجاوز به این خواستهای الهی که سبب می شود دین داری و مذهب داری آنان نابود و تباه شود ، همیشه هشدار دهند.

  • دو وجه در معناى : (( ادعوا ربکم تضرّعا و خفیة ((
    ذکر این دو آیه بعد از آیه (( ان ربکم الله الذى خلق ...(( که توحید ربوبیت خدا را از راه وحدت خالقیت او اثبات مى کرد به منزله نتیجه گیرى از آن است ، گویا مى فرماید: وقتى خداى تعالى در مساءله خلقت و تدبیر شریکى ندارد پس بر هر بنده اى لازم است که تنها او را بخواند، و او را بندگى کند، و دینى را اتخاذ نماید که موافق با ربوبیت انحصارى او باشد.
    و چون در صدد نتیجه گرفتن بود بلافاصله شروع به دعوت بشر کرد، نخست بشر را به این عبودیت خواند، و فرمود: (( ادعوا ربکم تضرعا و خفیه انه لا یحب المعتدین ...(( و دستور داد تا این عبادت را با تضرع و زارى انجام دهند و این تضرع و زارى هم علنى و به صداى بلند که منافى با ادب عبودیت است نبوده باشد، البته این معنا در صورتى است که (( واو(( براى جمع باشد، و اما اگر (( واو(( براى تنویع باشد معناى آیه چنین مى شود: باید خداى را عبادت کنند، یا علنا و به صداى بلند و یا آهسته . ممکن هم هست منظور از تضرع را عبادت با سر و صدا دانسته و بگوییم معناى آیه این است که : عبادت باید آهسته انجام شود نه با داد و فریاد، مگر اینکه از در تضرع و زارى باشد که در آن صورت سر و صدا داشتن عیب ندارد.
    این نسبت به خداى تعالى ، و اما نسبت به یکدیگر در جمله (( و لا تفسدوا فى الارض بعد اصلاحها(( دستور مى دهد به اصلاح امور مردم ، و ریشه کن ساختن ظلم از میان آنان .