عرض x طول

دکمه اشتراک گذاري تلگرام ارسال ويدئو در تلگرام

ارسال نظر
CAPTCHA
کد امنیتی زیر را وارد نمایید.
Image CAPTCHA
Enter the characters shown in the image.
نظرات
(برای مشاهده نظرات کلیک کنید)
  • تصور وجود توان فرا طبیعی نزد پیامبر و امام و امام زاده بحکم قرآن تصور دین زدا است
    ---
    قرآن ضمن تاکید بر ویژگیهای طبیعی بشری پیامبر تنها وظیفه و مسئولیت الهی پیامبر را ابلاغ و آموزش احکام و اعتقادات الهی دین و مذهب که با وحی از خداوند دریافت می کند تعیین کرده است .
    خداوند درقرآن پیامبر را در امور مدیریت نیازهای روز مره ی مردم حتی در جنگ و صلح ضمن دستور به درخواست یاری از خداوند به مشورت با نزدیگان مأمور ساخته است .
    خداوند در قرآن به پیامبر دستور داده است به مردم بگوید او شخصا توان انجام هیچ کار فرا طبیعی و توان دست رسی به نهانهای هیچ چیز از جهان غیب را ندارد و در این زمینه از یک بشر طبیعی فراتر و برتر نیست.
    امامان و امام زادگان و سایر بندگان مؤمن زنده و مرده همه بشر اند و مطابق با حد و مرزهایی که خداوند در پیامبر شناسی فرهنگ اصیل دین داری قرآنی برای ویژگیهای پیامبر تعیین کرده است یقیناهیچ برتری بر پیامبر خدا ندارند.
    امامان و امام زادگان و سایر بندگان مؤمن همگی بعلت بریده بودن از وحی الهی از یک ویژگی بسیار مهم و سرنوشت ساز که اتصال به وحی الهی است محروم اند و به علم خداوند برای شناخت احکام و اعتقادات جدید خارج از قرآن هیچ دست رسی ندارند و بنا بر این هرچه ازاین بزرگان در زمینه احکام و اعتقادات خارج از قرآن و بیگانه با قرآن نقل می شود جعل و دروغ است .
    با دقت و تدبر در اصول قرآنی مذکور چگونه می توان تصور و باور کرد که امامان و امام زادگان و سایر بندگان مؤمن می توانند کارهای فرا طبیعی انجام دهند و چگونه می شود تصور و باور کرد که آنان به جهان غیب دست رسی دارند و می توانند برای دین و مذهب خارج ازقرآن نیز احکام و اعتقادات جدید ابتکار کنند؟؟؟!!!
    خداوند در اصول قرآنی مذکور ضمن تاکید مکرر بر طبیعت بشری پیامبر و بر ناتوانیها و نیازهای بی شمار بشری آن حضرت و بیان این که تنها شغل و مأموریت الهی پیامبر کوشا بودن و استقامت در تبلیغ و بیان احکام و اعتقادات وحی الهی است واین که آن حضرت هیچ حقی ندارد به احکام و اعتقادات وحی الهی از جانب خود بیافزاید یا از این احکام و اعتقادات بکاهد به آن حضرت دستور داده است در کارهای مدیریتی زندگی روز مره ی مردم حتی در صلح و جنگ با توکل به خدا به مشورت با نزدیگان خود بپردازد.
    حال با وجود این حقیقت آشکار که خداوند در آیات محکم و مفصل قرآن تاکید کرده است پیامبر خود هیچ توانی برای انجام کارهای فرا طبیعی و هیچ توان شخصی دست رسی به هیچ چیز از غیب خداوند را ندارد و همچنان تاکید بر این که او از ابتکار احکام و اعتقادات جدبد از جانب خود برای دین و مذهب خارج از قرآن منع شده است ؛ چگونه و با کدام دلیل قطعی انکار ناپذیر از قرآن و عقل می شود تصور و باور کرد و به اثبات رساندامامان و امام زادگان و سایر بندگان مؤمن می توانند برتر از پیامبر احکام و اعتقادات خارج از قرآن ابتکار کنند و از خود در زمان زندگی و پس از مرگ به مردم معجزه و کرامت و سایر کارهای فرا طبیعی را از خود نشان بدهند؟؟؟!!!
    خداوند همه حجتها را در قرآن در زمینه ی اصول مذکور تمام کرده و همه ی دربهای رویکرد بشر به من در آوردیها و خرافات و جعلیات متضاد با احکام و اعتقادات قرآن را در این زمینه با دلایل قطعی انکار ناپذیر قرآنی و عقلی و با هشدارهای روشنگر رسا و گویای لازم بسته است.
    خداوند یگانه حکیم و دانای مطلق در قرآن نادیده گرفتن این هشدارها راگناه کبیره ی نابخشودنی در حق خود نامیده و سر انجام این گناه کبیره را تباهی و نابودی تمام اعمال نیک مرتکبان این گناه معرفی کرده و مجازات این گناه را گرفتار شدن به بد ترین عذاب دوزخ ؛ برای بشر بگونه ای آشکار و انکار ناپذیر با زبانی گویا و رسا و با توضیح علل عقلی غیر قابل نقض بیان کرده است.
    خداوند حتی به پیامبران خود نسبت به سر انجام احتمال گرفتار شدن آنان به چنین گناهی در آیه 65 سوره زمر و آیاتی دیگر در قرآن سخت هشدار داده است .

  • چگونه می توان در دین داری جبهه ی حق از باطل را مشخص ساخت؟
    ---
    دین داری یا خدا پرستی محض یا آمیزه ای از خدا پرستی و شیطان پرستی و یا شیطان پرستی محض است.
    خداوند یگانه دانا و حکیم عادل و مهربان مطلق برای اتمام حجت بر آفریدگان عاقل ده ها هزار پیامبر را همراه با وحی ناب و بی خدشه ی خود که آخرین آن قرآن کریم است باهدف جدا سازی جبهه ی حق از جبهه ی باطل به سوی بشر فرستاد: « إِنَّ هَذَا الْقُرْآنَ يَهْدِي لِلَّتِي هِيَ أَقْوَمُ وَيُبَشِّرُ الْمُؤْمِنِينَ الَّذِينَ يَعْمَلُونَ الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ أَجْرًا كَبِيرًا » ﴿ آیه ۹ سوره إسراء ﴾ .
    یگانه ذات اقدس خداوندی در حد و مرزها و بایدها و نبایدها و نویدها و هشدارهای شناختهای رسا و گویای فرهنگ دین داری و مذهب داری وحی ناب و تحریف نشده ی خود که به همه ی پیامبران خود (ع) و آخرین پیامبر که حضرت محمد (ص) است فرستاد با آیات محکم و مفصل قابل درک و قابل اثبات و انکار ناپذیر فاصله ها را میان جبهه ی الهی حق و جبهه ی شیطانی باطل آشکار و بی هیچ گونه نارسایی و ابهام و بی هیچ کونه بغرنجی بیان نموده است .
    خداوند با ارسال حجتهای انکار ناپذیر خود در این وحی بشر را آزاد گذاشته که با آگاهی شبهه ناپذیر به این حجتها هر جبهه ای را که می خواهد برگزیند و به پیامدهای خوب و بد گزینش آزادانه ی خود تن دهد: « لَا إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ قَدْ تَبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَيِّ فَمَنْ يَكْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَيُؤْمِنْ بِاللَّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَى لَا انْفِصَامَ لَهَا وَاللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ . اللَّهُ وَلِيُّ الَّذِينَ آمَنُوا يُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَالَّذِينَ كَفَرُوا أَوْلِيَاؤُهُمُ الطَّاغُوتُ يُخْرِجُونَهُمْ مِنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُمَاتِ أُولَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ » ﴿ آیات ۲۵۶ و ۲۵۷ سوره بقره ﴾ .
    خداوند در آیات محکم و مفصل گویا و رسا و آشکار فوق همراه با صدها آیه ی محکم و مفصل آشکار قرآنی دیگر حجت را بر بشر تمام کرده و همه ی راه های نفوذ را به روی من در آوردیها و خرافات و جعلیات شیطانی بنام دین و مذهب به روی بشر بسته است : « قُلْ أَيُّ شَيْءٍ أَكْبَرُ شَهَادَةً قُلِ اللَّهُ شَهِيدٌ بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ وَأُوحِيَ إِلَيَّ هَذَا الْقُرْآنُ لِأُنْذِرَكُمْ بِهِ وَمَنْ بَلَغَ أَئِنَّكُمْ لَتَشْهَدُونَ أَنَّ مَعَ اللَّهِ آلِهَةً أُخْرَى قُلْ لَا أَشْهَدُ قُلْ إِنَّمَا هُوَ إِلَهٌ وَاحِدٌ وَإِنَّنِي بَرِيءٌ مِمَّا تُشْرِكُونَ » ﴿ آِیه ۱۹ سوره أنعام ﴾.
    حجتهای قرآنی انکار ناپذیر مذکور ؛ باور و پایبندی به هر من در آوردی و خرافه و جعلیاتی را که به هر نحوی بندگان را در اقدامهای فرا طبیعی منحصر به خداوند با یگانه ذات اقدس او سهیم می سازند ؛ رقیب تراشی برای خداوند نامیده اند .
    این رقیب تراشی بزرگ ترین ظلم در حق خداوند و گناه کبیره ی نا بخشودنی دین زدا است و بحکم قاطع هشدارهای قرآن یک عمر دین داری و مذهب داری و اعمال نیک بشر و حتی پیامبران را نابود و تباه می سازد.
    مجازات این رقیب تراشی در قیامت بحکم قرآن عذاب ابدی الهی پایان ناپذیر و محرومیت همیشگی از رحمت الهی است: « وَلَقَدْ أُوحِيَ إِلَيْكَ وَإِلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكَ لَئِنْ أَشْرَكْتَ لَيَحْبَطَنَّ عَمَلُكَ وَلَتَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِينَ » ﴿ آیه ۶۵ سوره زمر ﴾ و همچنان : « لَقَدْ كَفَرَ الَّذِينَ قَالُوا إِنَّ اللَّهَ هُوَ الْمَسِيحُ ابْنُ مَرْيَمَ وَقَالَ الْمَسِيحُ يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ اعْبُدُوا اللَّهَ رَبِّي وَرَبَّكُمْ إِنَّهُ مَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدْ حَرَّمَ اللَّهُ عَلَيْهِ الْجَنَّةَ وَمَأْوَاهُ النَّارُ وَمَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنْصَارٍ » ﴿ آیه ۷۲ سوره مائده ﴾.
    مهم ترین وظیفه و خطیر ترین مسئولیت مراجع دین شناسی است که مردم دین دار و واعظان و روضه خوانان و مداحان و شاعران را پیوسته هشدار دهند که از هر نحو سهیم سازی بندگان مقرب با خداوند در ویژگیهای فرا طبیعی منحصر به یگانه ذات اقدس او بی نهایت پرهیز و تقوا را همیشه پیشه کنند ؛ زیرا ناپرهیزی و بی تقوایی در این زمینه بحکم هشدارهای محکم و مفصل فراوان قرآن حاصل یک عمر دین داری آنان را تباه می کند و به باد فنا و نابودی می سپارد.
    دین شناسان خاموش که از وظیفه ارشاد و هدایت مردم به راه خدا پسندانه ی توحید در این زمینه به هر نحو و بهانه ای خود داری می کنند بی تردید در عذاب ابدی این گناه کبیره نابخشودنی در قیامت سهیم خواهند بود : « إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ مَا أَنْزَلْنَا مِنَ الْبَيِّنَاتِ وَالْهُدَى مِنْ بَعْدِ مَا بَيَّنَّاهُ لِلنَّاسِ فِي الْكِتَابِ أُولَئِكَ يَلْعَنُهُمُ اللَّهُ وَيَلْعَنُهُمُ اللَّاعِنُونَ » ﴿ آیه ۱۵۹ سوره بقره ﴾ و همچنان: « إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ مِنَ الْكِتَابِ وَيَشْتَرُونَ بِهِ ثَمَنًا قَلِيلًا أُولَئِكَ مَا يَأْكُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ إِلَّا النَّارَ وَلَا يُكَلِّمُهُمُ اللَّهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَلَا يُزَكِّيهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ. ذَلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ نَزَّلَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ وَإِنَّ الَّذِينَ اخْتَلَفُوا فِي الْكِتَابِ لَفِي شِقَاقٍ بَعِيدٍ » ﴿ آیات ۱۷۴ و ۱۷۵ سوره بقره ﴾ .