انتخاب مسیر متضاد با قرآن و عقل سلیم ؛ آخرت بشر را به شقاوت ابدی مبدل می سازد
---
خداوند یگانه ذات اقدس حکمت و خرد مطلق دین را با هدف والای سازماندهی نیازهای زندگی انسانهای برخور دار از نعمتهای الهی عقل واراده و برای بهینه سازی این زندگی در دنیا با وحی خود که آخرین آن قرآن کریم است به پیامببران با فراهم سازی زمینه های آگاهی سرشتی به نشانه های همه ی خوبیها و بدیهای و اعلام سر انجام و نتیجه ی پیروی از خوبیها و بدیها به بشر ابلاغ نموده است .
خداوند حکیم و دانای مطلق برای این که بشر در راستای تلاش خود برای تحقق بخشیدن به هدفهای سعادت آفرین الهی والا ، بعلت دانش و توان ناچیز خود به سر در گمی و گمراهی و مشکلات و پیامدهای این نقصهای طبیعی همیشگی دچار نشود ، در شناختها و هشدارهای وحی خود به بشر ملاکها و معیارهای و حد و مرزها و بایدها و نبایدهای آشکار محکم و مفصلی را به او معرفی نموده که پایه ها و نهادهای استوار زندگی سالم را بگونه ای سرشت نشین و قابل درک و اثبات برای بشر تعیین کرده است.
خداوند بشر عاقل را ، که با سرشت خود و با رهنمودهای وحی الهی به نیکیها و بدیهای زندگی آگاه گردیده است ؛ ازاد گذاشته تا مسیر زندگی خود را از میان این نیکیها و بدیهای آشکار با عقل خود انتخاب کند و به او در وحی الهی گوشزد نموده که پیامدهای تعیین شده برای هر نوع انتخاب آزادانه را چه در دنیای فانی و چه در در قیامت پایان ناپذیر خود تحمل خواهد کرد.
بشر اگر شناختهای سرشت نشین فرهنگ دین داری وحی الهی را با هر بهانه و بنام هر آفریده ای نادیده بگیرد یا منکر شود مسیر دهان کجی به وحی الهی و کفر محض به این وحی را انتخاب کرده است وبی تردید نتیجه ی شوم ابدی این انتخاب را بحکم همین وحی و بحکم عقل خود ناگزیر باید تحمل کند.
اصول شناختهای محکم و مفصل دین وحیانی کامل خداوند که با ملاکها و معیارها و حد ومرزها و هشدارهای آشکار و سرشت نشین و انکار ناپذیر خود شکل و مسیر زندگی بشر را آشکار مشخص می سازند و سازماندهی می کنند بازیچه نیستند که بشر با دانش ناچیز خود بتواند این شناختها را با بهانه های گوناگون با انبوه من در آوردیها و خرافات و جعلیات متضاد با این شناختها آلوده کند و با این آلودگی فرایند سعادت آفرین این دین را واژگون سازد.
بشر و بحکم محکم و مفصل وحی الهی که آخرین آن قرآن کریم است ؛ با دچار ساختن دین داری و زندگی خود به چنین واژگونی ؛ زندگی دنیوی موقت خود را با گمراهی و کج روی تباه می کند و زندگی اخروی دائمی خویش را به شقاوت و نگون بختی ابدی مبدل می سازد وهیچ شفاعتی نمی تواند در قیامت او را از این شقاوت و نگون بختی نجات دهد.
دین آموزی با قیاس جدا از شناختهای قرآن به گمراهی و هلاکت می انجامد
---
کاربرد عامیانه و غلط قیاس بنام دین و مذهب در افزودن من در آوردیها و خرافات و جعلیات متضاد با قرآن و عقل به احکام و اعتقادات ثابت قرآن ؛ دین توحیدی خداوند آگاه به تمام حقایق جهان هستی را با ساخته و پرداخته های ناقص دانش ناچیز ذهن کم ظرفیت بشر لوث و بغرنج و غیر قابل درک و اثبات ناپذیر می سازد و اصالت الهی این دین را نابود می کند.
خداوند دانای مطلق با تعیین و مشخص سازی آشکار و دقیق شکل و محتوای دین توحیدی خود در حد و مرزها و ملاکها و معیارهای و هشدارها و نویدهای شناختهای فرهنگ دین داری و مذهب داری قرآنی ؛ حجت را به اتمام رسانده و به بشر حتی به پیامبر نسبت به گرفتار شدن به پیامدهای شوم فراتر رفتن از این شکل و محتوای قرآنی ، اخطارهای شدید داده است .
دین آموزی چنانچه با نادیده گرفتن حقایق فوق انجام گیرد ؛ چنین آموزشی بعلت دوری از قرآن که قانون اساسی دین خداونداست ؛ هرگز خدا پسندانه نیست و نزد خداوند هیچ ارزشی ندارد.
خداوند در قرآن بارها به بشر بلکه حتی به پیامبر هشدار داده با دانش ناچیز خود به خود جرئت و جسارت دخالت در دین خدا را ندهند و بجز تبلیغ احکام و اعتقادات ثابت قرآن ؛ جدای از این احکام و اعتقادات چیز دیگری را از خود بنام دین و مذهب به مردم تبلیغ نکنند.
این هشدارهای قرآنی تاکید دارند دخالت بشر در احکام و اعتقادهای ثابت شناختهای وحی الهی ؛ او را بی تردید به گناهان کبیره ی نابخشودنی و در قیامت به عذاب ابدی این گناهان گرفتار خواهد ساخت.
شناختهای محکم و مفصل فرهنگ الهی دین داری و مذهب داری قرآنی تنها قطب راهنمای خطا ناپذیر دین داری و مذهب داری خدا پسندانه اند ، و قرآن نسبت به نتیجه ی هلاکت بار حتمی تخلف از این شناختها و نسبت به پیامدهای دین زدای نادیده گرفتن این شناختها ؛ هشدارهای آشکار بسیاری را به بشر داده است.
---
خداوند یگانه ذات اقدس حکمت و خرد مطلق دین را با هدف والای سازماندهی نیازهای زندگی انسانهای برخور دار از نعمتهای الهی عقل واراده و برای بهینه سازی این زندگی در دنیا با وحی خود که آخرین آن قرآن کریم است به پیامببران با فراهم سازی زمینه های آگاهی سرشتی به نشانه های همه ی خوبیها و بدیهای و اعلام سر انجام و نتیجه ی پیروی از خوبیها و بدیها به بشر ابلاغ نموده است .
خداوند حکیم و دانای مطلق برای این که بشر در راستای تلاش خود برای تحقق بخشیدن به هدفهای سعادت آفرین الهی والا ، بعلت دانش و توان ناچیز خود به سر در گمی و گمراهی و مشکلات و پیامدهای این نقصهای طبیعی همیشگی دچار نشود ، در شناختها و هشدارهای وحی خود به بشر ملاکها و معیارهای و حد و مرزها و بایدها و نبایدهای آشکار محکم و مفصلی را به او معرفی نموده که پایه ها و نهادهای استوار زندگی سالم را بگونه ای سرشت نشین و قابل درک و اثبات برای بشر تعیین کرده است.
خداوند بشر عاقل را ، که با سرشت خود و با رهنمودهای وحی الهی به نیکیها و بدیهای زندگی آگاه گردیده است ؛ ازاد گذاشته تا مسیر زندگی خود را از میان این نیکیها و بدیهای آشکار با عقل خود انتخاب کند و به او در وحی الهی گوشزد نموده که پیامدهای تعیین شده برای هر نوع انتخاب آزادانه را چه در دنیای فانی و چه در در قیامت پایان ناپذیر خود تحمل خواهد کرد.
بشر اگر شناختهای سرشت نشین فرهنگ دین داری وحی الهی را با هر بهانه و بنام هر آفریده ای نادیده بگیرد یا منکر شود مسیر دهان کجی به وحی الهی و کفر محض به این وحی را انتخاب کرده است وبی تردید نتیجه ی شوم ابدی این انتخاب را بحکم همین وحی و بحکم عقل خود ناگزیر باید تحمل کند.
اصول شناختهای محکم و مفصل دین وحیانی کامل خداوند که با ملاکها و معیارها و حد ومرزها و هشدارهای آشکار و سرشت نشین و انکار ناپذیر خود شکل و مسیر زندگی بشر را آشکار مشخص می سازند و سازماندهی می کنند بازیچه نیستند که بشر با دانش ناچیز خود بتواند این شناختها را با بهانه های گوناگون با انبوه من در آوردیها و خرافات و جعلیات متضاد با این شناختها آلوده کند و با این آلودگی فرایند سعادت آفرین این دین را واژگون سازد.
بشر و بحکم محکم و مفصل وحی الهی که آخرین آن قرآن کریم است ؛ با دچار ساختن دین داری و زندگی خود به چنین واژگونی ؛ زندگی دنیوی موقت خود را با گمراهی و کج روی تباه می کند و زندگی اخروی دائمی خویش را به شقاوت و نگون بختی ابدی مبدل می سازد وهیچ شفاعتی نمی تواند در قیامت او را از این شقاوت و نگون بختی نجات دهد.
---
کاربرد عامیانه و غلط قیاس بنام دین و مذهب در افزودن من در آوردیها و خرافات و جعلیات متضاد با قرآن و عقل به احکام و اعتقادات ثابت قرآن ؛ دین توحیدی خداوند آگاه به تمام حقایق جهان هستی را با ساخته و پرداخته های ناقص دانش ناچیز ذهن کم ظرفیت بشر لوث و بغرنج و غیر قابل درک و اثبات ناپذیر می سازد و اصالت الهی این دین را نابود می کند.
خداوند دانای مطلق با تعیین و مشخص سازی آشکار و دقیق شکل و محتوای دین توحیدی خود در حد و مرزها و ملاکها و معیارهای و هشدارها و نویدهای شناختهای فرهنگ دین داری و مذهب داری قرآنی ؛ حجت را به اتمام رسانده و به بشر حتی به پیامبر نسبت به گرفتار شدن به پیامدهای شوم فراتر رفتن از این شکل و محتوای قرآنی ، اخطارهای شدید داده است .
دین آموزی چنانچه با نادیده گرفتن حقایق فوق انجام گیرد ؛ چنین آموزشی بعلت دوری از قرآن که قانون اساسی دین خداونداست ؛ هرگز خدا پسندانه نیست و نزد خداوند هیچ ارزشی ندارد.
خداوند در قرآن بارها به بشر بلکه حتی به پیامبر هشدار داده با دانش ناچیز خود به خود جرئت و جسارت دخالت در دین خدا را ندهند و بجز تبلیغ احکام و اعتقادات ثابت قرآن ؛ جدای از این احکام و اعتقادات چیز دیگری را از خود بنام دین و مذهب به مردم تبلیغ نکنند.
این هشدارهای قرآنی تاکید دارند دخالت بشر در احکام و اعتقادهای ثابت شناختهای وحی الهی ؛ او را بی تردید به گناهان کبیره ی نابخشودنی و در قیامت به عذاب ابدی این گناهان گرفتار خواهد ساخت.
شناختهای محکم و مفصل فرهنگ الهی دین داری و مذهب داری قرآنی تنها قطب راهنمای خطا ناپذیر دین داری و مذهب داری خدا پسندانه اند ، و قرآن نسبت به نتیجه ی هلاکت بار حتمی تخلف از این شناختها و نسبت به پیامدهای دین زدای نادیده گرفتن این شناختها ؛ هشدارهای آشکار بسیاری را به بشر داده است.