مراجع دین شناسی چگونه باید میزان مسئولیت شناسی حرفه ای خود را ارزیابی کنند؟؟؟!!!
---
خداوند در جای جای قرآن بارها با هشدار به بشر و حتی هشدار به پیامبران ؛ منفور ترین گناه نابخشودنی را شرک یا رقیب تراشی برای خود از آفریدگان ، که هیچ وجه مقایسه ای با یگانه ذات اقدس او ندارند ، دانسته است .
خداوند در قران مهم ترین اولویت وظیفه و مسئولیت پیامبران را از بدو بعثت با کمک شناختهای محکم و مفصل وحی الهی مبارزه ی عالمانه ی پیوسته علیه شرک و عادتهای مشرکانه ی بشر و تبیین اصول یکتا پرستی به بشر تعیین کرده است .
بر مبنای دو اصل قرآنی فوق نتیجه می گیریم که خداوند مهم ترین اولویت وظیفه و مسئولیت عالمانه ی مراجع و فقهای دین شناسی و مذهب شناسی را با رهنمودهای الهی شناختها و هشدارهای محکم و مفصل قرآن ؛ مبارزه ی عالمانه ی پیوسته ی آشکار علیه انواع رقیب تراشی برای خداوند و علیه انواع عادتهای مشرکانه ی آشکار که در سهیم ساختن افریدگان در ویژگیهای فرا طبیعی یگانه ذات اقدس او پیوسته با پیروی از انواع من در آوردیها و خرافات و جعلیات بشری متضاد با قرآن و عقل رخ می دهند ، تعیین کرده است.
مراجع دین شناسی و فقهای دین و مذهب باید میزان پایبندی خود به این آیه:« وَمَا كَانَ الْمُؤْمِنُونَ لِيَنْفِرُوا كَافَّةً فَلَوْلَا نَفَرَ مِنْ كُلِّ فِرْقَةٍ مِنْهُمْ طَائِفَةٌ لِيَتَفَقَّهُوا فِي الدِّينِ وَلِيُنْذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذَا رَجَعُوا إِلَيْهِمْ لَعَلَّهُمْ يَحْذَرُونَ » ﴿ آیه ۱۲۲ سوره توبه ﴾ و میزان پیروی پیوسته ی خود از شناختها و هشدارهای قران در مبازه علیه شرک را ملاک و معیار ارزیابی مسئولیت شناسی و وظیفه شناسی حرفه ای خود قرار دهند.
این مراجع باید در تبلیغ و آموزش دین و مذهب ؛ آگاه سازی پیوسته ی متدینان به شناختها و هشدارهای قرآن را در عمل و با اثبات حضور همیشگی میان مردم در همه ی مناسبتهای ذی ریط ، بعنوان اصل خدا پسندانه ی شناخت و تشخیص میزان مسئولیت شناسی حرفه ای خود و برای تشخیص پایبندی خود به این مسولیت همیشه نصب العین قرار دهند .
ملاک و معیار ارزیابی میزان وفا داری مراجع دین شناسی و فقهای دین و مذهب به حرفه ی تبلیغ و آموزش دین و مذهب و ملاک و معیار ارزیابی میزان امانت داری آنان در این حرفه ی مقدس که از جانب خداوند برای انان تعیین گردیده است بی تردید از میزان مسئولیت شناسی و وظیفه شناسی آنان در این حرفه ی قرانی و در پایبندی همیشگی آنان به لازمه های قرآنی این حرفه مشخص و آشکار می گردد.
پاداش و یا بازخواست مراجع دین شناسی و فقهای دین و مذهب در این زمینه با همین ملاک و معیار ، که حجت الهی است برآنان ، نیز ارزیابی می شود.
با عقاید ابلیسی وهابیت و غلات و صوفیه سه فرقه ی انگل و مُنحرفند آشنا بشوید که اسلام را به انحراف کشانیدند تا با مزخرفات و خزعبلاتشان دستآویزی برای چاپیدن ساده لوحان و کشانیدن به پرستش شیطان و جهنمی کردن مردمان با ظلم و فساد قرار دهند
آن غالیان مُنحرف که اهل البیت علیهم السلام را خدا و غیرمخلوق و خالق همه چیز میشمرند هم کافر و مشرک و نجس و گمراهند
مثل امثال مسعود سلطانی و رضا قصّاب و حمیدعلیمی که به دهان به کفرگویی باز کرده و میگویند: اللّه علیست؛ علیست اللّه؛
و هم صوفیان و عرفای اصطلاحی دنباله رو آنها که همه چیز را خدا میشمرند و ادعا دارند اشیاء تجلّی ذات خدا هستند مثل سیدمحمدحسینی طهرانی که در ایران خیلی بزرگش کردند که در کتاب اللّه شناسی اش نوشته :
حق سبحانه و تعالی، خالق است در مرتبه اعلی و مخلوق است در مرتبه دانی، مامور است در مقام پائین، راحم است در افق مبین،مرحوم است در اسفل السافلین!
(الله شناسی ج 3 ص 222)
و وهابیت که عقیده شان با تمام معتقدان ب کتاب صحیح بخاری و صحیح مسلم یکیست؛ آنها هم قائل به رویت خدا در شکل و شمایل نوجوان موفرفری و بی ریشند و طبق صحیح بخاری و مسلمشان معتقدند که خدا در قیامت پاچه شلوارش را بالا میزند و ساق پایش را نشان میدهد که او را بشناسند!!
اینها همه اش بخاطر دوری از خاتم الانبیاء والمرسلین محمّد و آل محمّد علیهم السلام است که خدا را غیرمادّه و غیرمتجزّی و غیرمحدود معرّفی نمودند که هیچگونه سنخیّت ذاتی و شباهتی با مخلوقاتش ندارد
دین آموزی با قیاس جدا از شناختهای قرآن به گمراهی و هلاکت می انجامد
---
کاربرد عامیانه و غلط قیاس بنام دین و مذهب در افزودن من در آوردیها و خرافات و جعلیات متضاد با قرآن و عقل به احکام و اعتقادات ثابت قرآن ؛ دین توحیدی خداوند آگاه به تمام حقایق جهان هستی را با ساخته و پرداخته های ناقص دانش ناچیز ذهن کم ظرفیت بشر لوث و بغرنج و غیر قابل درک و اثبات ناپذیر می سازد و اصالت الهی این دین را نابود می کند.
خداوند دانای مطلق با تعیین و مشخص سازی آشکار و دقیق شکل و محتوای دین توحیدی خود در حد و مرزها و ملاکها و معیارهای و هشدارها و نویدهای شناختهای فرهنگ دین داری و مذهب داری قرآنی ؛ حجت را به اتمام رسانده و به بشر حتی به پیامبر نسبت به گرفتار شدن به پیامدهای شوم فراتر رفتن از این شکل و محتوای قرآنی ، اخطارهای شدید داده است .
دین آموزی چنانچه با نادیده گرفتن حقایق فوق انجام گیرد ؛ چنین آموزشی بعلت دوری از قرآن که قانون اساسی دین خداونداست ؛ هرگز خدا پسندانه نیست و نزد خداوند هیچ ارزشی ندارد.
خداوند در قرآن بارها به بشر بلکه حتی به پیامبر هشدار داده با دانش ناچیز خود به خود جرئت و جسارت دخالت در دین خدا را ندهند و بجز تبلیغ احکام و اعتقادات ثابت قرآن ؛ جدای از این احکام و اعتقادات چیز دیگری را از خود بنام دین و مذهب به مردم تبلیغ نکنند.
این هشدارهای قرآنی تاکید دارند دخالت بشر در احکام و اعتقادهای ثابت شناختهای وحی الهی ؛ او را بی تردید به گناهان کبیره ی نابخشودنی و در قیامت به عذاب ابدی این گناهان گرفتار خواهد ساخت.
شناختهای محکم و مفصل فرهنگ الهی دین داری و مذهب داری قرآنی تنها قطب راهنمای خطا ناپذیر دین داری و مذهب داری خدا پسندانه اند ، و قرآن نسبت به نتیجه ی هلاکت بار حتمی تخلف از این شناختها و نسبت به پیامدهای دین زدای نادیده گرفتن این شناختها ؛ هشدارهای آشکار بسیاری را به بشر داده است.
دین آموزی از شناختهای قرآن تجزیه ناپذیر است
---
آی کاش جناب استاد آقای علی اکبر رائفی پور مسئله قیاس را ، که قرنها است مسلمانان با پیروی از انبوه رایج من در آوردیها و خرافات و جعلیات متضاد با محکمات قرآن و متعارض با اصول استدلال عقلی دین داری و مذهب داری خود را با آنها الوده و نابود می کنند ، باز تر با مثالهای روز مره پیوسته برای متدینان بیان می فرمود و متدینان را به خطر تباه کننده ای که با وسوسه های شیطان به پیروی از این ضد ارزشهای متضاد با قرآن و عقل همیشه دین داری و مذهب داری انان را تباه می کند آگاه می ساخت.
شکل و محتوای تخلف ناپذیر دین داری خدا پسندانه را یگانه ذات اقدس حکیم و دانای مطلق خداوند جهان هستی با زبان رسا و گویا و سرشت نشین و انکار ناپذیر به بشر در قرآن ابلاغ کرده است .
خداوند دانای مطلق بشر را به پیامدهای شوم فراتر رفتن از این شکل و محتوای قرآنی در آیات بسیاری در قرآن با دستور پیروی از چگونگی دین داری و از بیانات دینی قرآن گرای عقلی پیامبر اسلام آگاه ساخته و حجت تخلف ناپذیر را در این زمینه بر بشر به اتمام رسانده است.
دین آموزی چنانچه با نادیده گرفتن حقایق فوق انجام گیرد ؛ بر خلاف خواست خداوند و نزد خداوند بی ارزش است و بشر را بی تردید به گناهان کبیره ی نابخشودنی و در قیامت به عذاب ابدی این گناهان گرفتار می سازد.
شناختهای محکم و مفصل فرهنگ الهی دین داری و مذهب داری قرآنی تنها قطب راهنمای خطا ناپذیر دین داری و مذهب داری خدا پسندانه اند و قرآن نسبت به نتیجه ی هلاکت بار حتمی تخلف از این شناختها و نسبت به پیامدهای دین زدای نادیده گرفتن این شناختها ؛ هشدارهای آشکار بسیاری به بشر داده است.
---
خداوند در جای جای قرآن بارها با هشدار به بشر و حتی هشدار به پیامبران ؛ منفور ترین گناه نابخشودنی را شرک یا رقیب تراشی برای خود از آفریدگان ، که هیچ وجه مقایسه ای با یگانه ذات اقدس او ندارند ، دانسته است .
خداوند در قران مهم ترین اولویت وظیفه و مسئولیت پیامبران را از بدو بعثت با کمک شناختهای محکم و مفصل وحی الهی مبارزه ی عالمانه ی پیوسته علیه شرک و عادتهای مشرکانه ی بشر و تبیین اصول یکتا پرستی به بشر تعیین کرده است .
بر مبنای دو اصل قرآنی فوق نتیجه می گیریم که خداوند مهم ترین اولویت وظیفه و مسئولیت عالمانه ی مراجع و فقهای دین شناسی و مذهب شناسی را با رهنمودهای الهی شناختها و هشدارهای محکم و مفصل قرآن ؛ مبارزه ی عالمانه ی پیوسته ی آشکار علیه انواع رقیب تراشی برای خداوند و علیه انواع عادتهای مشرکانه ی آشکار که در سهیم ساختن افریدگان در ویژگیهای فرا طبیعی یگانه ذات اقدس او پیوسته با پیروی از انواع من در آوردیها و خرافات و جعلیات بشری متضاد با قرآن و عقل رخ می دهند ، تعیین کرده است.
مراجع دین شناسی و فقهای دین و مذهب باید میزان پایبندی خود به این آیه:« وَمَا كَانَ الْمُؤْمِنُونَ لِيَنْفِرُوا كَافَّةً فَلَوْلَا نَفَرَ مِنْ كُلِّ فِرْقَةٍ مِنْهُمْ طَائِفَةٌ لِيَتَفَقَّهُوا فِي الدِّينِ وَلِيُنْذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذَا رَجَعُوا إِلَيْهِمْ لَعَلَّهُمْ يَحْذَرُونَ » ﴿ آیه ۱۲۲ سوره توبه ﴾ و میزان پیروی پیوسته ی خود از شناختها و هشدارهای قران در مبازه علیه شرک را ملاک و معیار ارزیابی مسئولیت شناسی و وظیفه شناسی حرفه ای خود قرار دهند.
این مراجع باید در تبلیغ و آموزش دین و مذهب ؛ آگاه سازی پیوسته ی متدینان به شناختها و هشدارهای قرآن را در عمل و با اثبات حضور همیشگی میان مردم در همه ی مناسبتهای ذی ریط ، بعنوان اصل خدا پسندانه ی شناخت و تشخیص میزان مسئولیت شناسی حرفه ای خود و برای تشخیص پایبندی خود به این مسولیت همیشه نصب العین قرار دهند .
ملاک و معیار ارزیابی میزان وفا داری مراجع دین شناسی و فقهای دین و مذهب به حرفه ی تبلیغ و آموزش دین و مذهب و ملاک و معیار ارزیابی میزان امانت داری آنان در این حرفه ی مقدس که از جانب خداوند برای انان تعیین گردیده است بی تردید از میزان مسئولیت شناسی و وظیفه شناسی آنان در این حرفه ی قرانی و در پایبندی همیشگی آنان به لازمه های قرآنی این حرفه مشخص و آشکار می گردد.
پاداش و یا بازخواست مراجع دین شناسی و فقهای دین و مذهب در این زمینه با همین ملاک و معیار ، که حجت الهی است برآنان ، نیز ارزیابی می شود.
آن غالیان مُنحرف که اهل البیت علیهم السلام را خدا و غیرمخلوق و خالق همه چیز میشمرند هم کافر و مشرک و نجس و گمراهند
مثل امثال مسعود سلطانی و رضا قصّاب و حمیدعلیمی که به دهان به کفرگویی باز کرده و میگویند: اللّه علیست؛ علیست اللّه؛
و هم صوفیان و عرفای اصطلاحی دنباله رو آنها که همه چیز را خدا میشمرند و ادعا دارند اشیاء تجلّی ذات خدا هستند مثل سیدمحمدحسینی طهرانی که در ایران خیلی بزرگش کردند که در کتاب اللّه شناسی اش نوشته :
حق سبحانه و تعالی، خالق است در مرتبه اعلی و مخلوق است در مرتبه دانی، مامور است در مقام پائین، راحم است در افق مبین،مرحوم است در اسفل السافلین!
(الله شناسی ج 3 ص 222)
و وهابیت که عقیده شان با تمام معتقدان ب کتاب صحیح بخاری و صحیح مسلم یکیست؛ آنها هم قائل به رویت خدا در شکل و شمایل نوجوان موفرفری و بی ریشند و طبق صحیح بخاری و مسلمشان معتقدند که خدا در قیامت پاچه شلوارش را بالا میزند و ساق پایش را نشان میدهد که او را بشناسند!!
اینها همه اش بخاطر دوری از خاتم الانبیاء والمرسلین محمّد و آل محمّد علیهم السلام است که خدا را غیرمادّه و غیرمتجزّی و غیرمحدود معرّفی نمودند که هیچگونه سنخیّت ذاتی و شباهتی با مخلوقاتش ندارد
---
کاربرد عامیانه و غلط قیاس بنام دین و مذهب در افزودن من در آوردیها و خرافات و جعلیات متضاد با قرآن و عقل به احکام و اعتقادات ثابت قرآن ؛ دین توحیدی خداوند آگاه به تمام حقایق جهان هستی را با ساخته و پرداخته های ناقص دانش ناچیز ذهن کم ظرفیت بشر لوث و بغرنج و غیر قابل درک و اثبات ناپذیر می سازد و اصالت الهی این دین را نابود می کند.
خداوند دانای مطلق با تعیین و مشخص سازی آشکار و دقیق شکل و محتوای دین توحیدی خود در حد و مرزها و ملاکها و معیارهای و هشدارها و نویدهای شناختهای فرهنگ دین داری و مذهب داری قرآنی ؛ حجت را به اتمام رسانده و به بشر حتی به پیامبر نسبت به گرفتار شدن به پیامدهای شوم فراتر رفتن از این شکل و محتوای قرآنی ، اخطارهای شدید داده است .
دین آموزی چنانچه با نادیده گرفتن حقایق فوق انجام گیرد ؛ چنین آموزشی بعلت دوری از قرآن که قانون اساسی دین خداونداست ؛ هرگز خدا پسندانه نیست و نزد خداوند هیچ ارزشی ندارد.
خداوند در قرآن بارها به بشر بلکه حتی به پیامبر هشدار داده با دانش ناچیز خود به خود جرئت و جسارت دخالت در دین خدا را ندهند و بجز تبلیغ احکام و اعتقادات ثابت قرآن ؛ جدای از این احکام و اعتقادات چیز دیگری را از خود بنام دین و مذهب به مردم تبلیغ نکنند.
این هشدارهای قرآنی تاکید دارند دخالت بشر در احکام و اعتقادهای ثابت شناختهای وحی الهی ؛ او را بی تردید به گناهان کبیره ی نابخشودنی و در قیامت به عذاب ابدی این گناهان گرفتار خواهد ساخت.
شناختهای محکم و مفصل فرهنگ الهی دین داری و مذهب داری قرآنی تنها قطب راهنمای خطا ناپذیر دین داری و مذهب داری خدا پسندانه اند ، و قرآن نسبت به نتیجه ی هلاکت بار حتمی تخلف از این شناختها و نسبت به پیامدهای دین زدای نادیده گرفتن این شناختها ؛ هشدارهای آشکار بسیاری را به بشر داده است.
---
آی کاش جناب استاد آقای علی اکبر رائفی پور مسئله قیاس را ، که قرنها است مسلمانان با پیروی از انبوه رایج من در آوردیها و خرافات و جعلیات متضاد با محکمات قرآن و متعارض با اصول استدلال عقلی دین داری و مذهب داری خود را با آنها الوده و نابود می کنند ، باز تر با مثالهای روز مره پیوسته برای متدینان بیان می فرمود و متدینان را به خطر تباه کننده ای که با وسوسه های شیطان به پیروی از این ضد ارزشهای متضاد با قرآن و عقل همیشه دین داری و مذهب داری انان را تباه می کند آگاه می ساخت.
شکل و محتوای تخلف ناپذیر دین داری خدا پسندانه را یگانه ذات اقدس حکیم و دانای مطلق خداوند جهان هستی با زبان رسا و گویا و سرشت نشین و انکار ناپذیر به بشر در قرآن ابلاغ کرده است .
خداوند دانای مطلق بشر را به پیامدهای شوم فراتر رفتن از این شکل و محتوای قرآنی در آیات بسیاری در قرآن با دستور پیروی از چگونگی دین داری و از بیانات دینی قرآن گرای عقلی پیامبر اسلام آگاه ساخته و حجت تخلف ناپذیر را در این زمینه بر بشر به اتمام رسانده است.
دین آموزی چنانچه با نادیده گرفتن حقایق فوق انجام گیرد ؛ بر خلاف خواست خداوند و نزد خداوند بی ارزش است و بشر را بی تردید به گناهان کبیره ی نابخشودنی و در قیامت به عذاب ابدی این گناهان گرفتار می سازد.
شناختهای محکم و مفصل فرهنگ الهی دین داری و مذهب داری قرآنی تنها قطب راهنمای خطا ناپذیر دین داری و مذهب داری خدا پسندانه اند و قرآن نسبت به نتیجه ی هلاکت بار حتمی تخلف از این شناختها و نسبت به پیامدهای دین زدای نادیده گرفتن این شناختها ؛ هشدارهای آشکار بسیاری به بشر داده است.