حرم در عرف شرع و قانون چیست؟
---
حرم دزبان عربی اسم مصدر است از مصدر حرمت بمعنای قدسیت تجاوز ناپذیر و برای اشخاص و اشیایی به کار می رود که می باید مصونیت شرعی یا قانونی تعیین شده برای آن از هر خدشه یا تجاوزی بگونه ای عالمانه و ضابطه مند پاسداری شود.
تردیدی نیست که تعیین حرمت یا مصونیت شرعی در قرآن به خداوند و به سنت پیامبر که باید با شناختهای محکم و مفصل قرآن هماهنگ و منسجم باشد و با این شناختها هیچ تضادی نداشته باشد منحصر است .
بشر غیر معصوم بعلت دانش ناچیز خود که به حقایق هیچ نهان فرا طبیعی و به وحی الهی دست رسی ندارد در تعیین حرمت و مصونیت شرعی هیچ حق و اجازه یا نقشی ندارد.
حرمت و مصونیت قانونی برای اشخاص یا اشیاء را در راستای تامین و تضمین زمینه های فراهم سازی خیر و رفاه بشر و حفظ حقوق متعارف عقلی و مادی او بشرط عدم تضاد و تعارض با حرمتهای شرعی ؛ عرف عقلای بشر تعیین می کند.
حرمت شکنی در هر دو نوع فوق اگر باز دارنده ی پیگیر شرعی و قانونی ضابطه مند عالمانه نداشته باشد ؛ ناگزیر زندگی بشر را به بی راهه ی زیان بار و به آشوب و بی نظمی مخرب فاجعه بار سوق می دهد و همیشه تاوان سنگینی را که در کوتاه مدت جبران ناپذیر است به دوش بشر می گذارد.
خدایا خودت امام خامنه ای رو برامون حفظ کن و ظهور امام جانمون و برسون برسون برسون به حق زینب کبری سلام الله علیها
چه ظهور نزدیک است این همه اتفاق های عجیب و غریب در منطقه و ذلک. مراقب باشیم نکند از قطار ظهور جا بمانیم. یاعلی
---
حرم دزبان عربی اسم مصدر است از مصدر حرمت بمعنای قدسیت تجاوز ناپذیر و برای اشخاص و اشیایی به کار می رود که می باید مصونیت شرعی یا قانونی تعیین شده برای آن از هر خدشه یا تجاوزی بگونه ای عالمانه و ضابطه مند پاسداری شود.
تردیدی نیست که تعیین حرمت یا مصونیت شرعی در قرآن به خداوند و به سنت پیامبر که باید با شناختهای محکم و مفصل قرآن هماهنگ و منسجم باشد و با این شناختها هیچ تضادی نداشته باشد منحصر است .
بشر غیر معصوم بعلت دانش ناچیز خود که به حقایق هیچ نهان فرا طبیعی و به وحی الهی دست رسی ندارد در تعیین حرمت و مصونیت شرعی هیچ حق و اجازه یا نقشی ندارد.
حرمت و مصونیت قانونی برای اشخاص یا اشیاء را در راستای تامین و تضمین زمینه های فراهم سازی خیر و رفاه بشر و حفظ حقوق متعارف عقلی و مادی او بشرط عدم تضاد و تعارض با حرمتهای شرعی ؛ عرف عقلای بشر تعیین می کند.
حرمت شکنی در هر دو نوع فوق اگر باز دارنده ی پیگیر شرعی و قانونی ضابطه مند عالمانه نداشته باشد ؛ ناگزیر زندگی بشر را به بی راهه ی زیان بار و به آشوب و بی نظمی مخرب فاجعه بار سوق می دهد و همیشه تاوان سنگینی را که در کوتاه مدت جبران ناپذیر است به دوش بشر می گذارد.