آیا انقلاب 57 برای نان بود؟/ مقایسه قبل و بعد از انقلاب


آیا انقلاب 57 برای نان بود؟
شعار انقلاب چه بود: استقلال آزادی جمهوری اسلامی
آیا به اهدافمان بعد از انقلاب اسلامی 57 رسیدیم؟
اگر معیشت مردم ایران در قبل از انقلاب اسلامی تامین بود چرا پدران ما انقلاب کردند؟؟
این کلیپ مقایسه ای میان حکومت پهلوی و انقلاب اسلامی است.


+ 
10

- 
5

عرض x طول

دکمه اشتراک گذاري تلگرام ارسال ويدئو در تلگرام

ارسال نظر
CAPTCHA
کد امنیتی زیر را وارد نمایید.
Image CAPTCHA
Enter the characters shown in the image.
نظرات
(برای مشاهده نظرات کلیک کنید)
  • m55 02/9/23 ساعت 01:29

    ادعای کشتار مردم معترض توسط عوامل شاه در میدان ژاله و مقابل دانشگاه تهران و دیگر نقاط و همینطور کشتن استاد نجات الهی و اتش سوزی سینما رکس ابادان و مسجد کرمان ، جنایت محسوب و شاه محکوم شد درحالیکه شاه نقشی در انها نداشت و عمدتا شایعات دروغ و یا توسط انقلابیون برای بدنام کردن شاه و شعله ور کردن خشم مردم صورت گرفتند (من در نزدیکی میدان فوزیه زندگی میکردم و شبها برای شعار بیرون میرفتیم مثلا میگفتند دیشب نظامیان شاه جوی خون راه انداختند درحالیکه اصلا تیری شلیک نشده بود) اما کشتار مردم بانی قدرت حکومت در اعتراض به تخلفات اشکار انتخابات 88 از سوی عوامل احمدینژاد بیرحم، کاری لازم و دفاع از اسلامی محسوب میشد که مفسر ان تندورهای طالبان اندیش بودند، و مردم معترض به فساد را فتنه گر و مستحق مرگ میدانستند. احمدینژاد، دروغ و تخلف و قانون شکنی و اختلاس و گرانیهای نجومی و فضای امنیتی شدید را با حمایت نیروها و نهادهای انقلابی تحت نفوذش رایج، و هرجا منبع پول و ثروت بود تاراج کرد و از انزمان بانک ملی بی اعتبار و موسسات و صندوقهای مالی متخلف، و بودجه شهرداریها با افزایش عوارض غیرمنطقی با نظارت عوامل غارتگر احمدینژاد، صرف عمران شهرها نمیشود و شهرها حالت مخروبه پیدا کرده اند و علیرغم انزوای سیاسی ظاهری، تمام سیاستهای کشورتوسط وی تعیین میشوند و روحانی و رئیسی هیچ نقشی در امور کشور نداشته و ندارند. زمان شاه بجای انکه مانند حکومت فعلی، مردم معترض به یک ریال افزایش قیمت بنزین را بخاک و خون بکشند، نرخها را بوضع سابق برگرداندند. شاه اهل دروغ و عوامفریبی و قانون شکنی و بداموزی در راستای حفظ قدرت نبود که با وعده اب و برق مجانی مردم را تطمیع و تحریک کند و اگر بدی در انزمان بوده مقصر اصلی عمدتا مردم بودند که لیاقت ازادی مدنی نداشتند و در جذب مفاسد استعداد بیشتری دارند تا کسب فضائل انسانی و علم و پیشرفت. انزمان رسانه های کنونی وجود نداشتند تا حقایق ماجرا اشکار شود و تبلیغات و شعارهای شور انگیز و شایعات عمدتا دروغ عامل شکل دهی افکار و تحریک مردم نادان و هرج و مرج طلب بود.