حاج محمود کریمی | شام خیبر بود و عمه فاتح خیبر

نام شما:

۶ بعلاوه ۱ میشود :

نظر: *

CAPTCHA

کد امنیتی زیر را وارد نمایید.

What code is in the image?: *

Enter the characters shown in the image.

• 
  مهمان 98/5/14 ساعت 14:01 پیوند ثابت

  پاسخ

  مداح و شاعر بحکم قرآن چگونه باید باشند؟؟؟!!!
  ---
  مداحان و شاعران اگر خود را در مداحی و شاعری مطابق با هشدراها و باید و نبایدهای قرآن کریم به شرایط آیات 224 تا 227 محکم و مفصل سوره شعرا مقید و پایبند نسازند هم گمراه خواهند بود و هم دیگران را گمراه خواهند کرد و چنین گمراهی آنان را در معرض عذاب الهی قرار خواهد داد.

• 
  مهمان 98/5/13 ساعت 11:59 پیوند ثابت

  پاسخ

  مداحان چه بد نامیهایی که برای دین و مذهب نمی سازند.
  ---
  صاحبا رقص و پایکوبی و هیاهو پردازان که دین و مذهب مظلوم اهل بیت پیامبر و امامان این مذهب را به بازیچه و مسخره ی هوا و هوسهای مبتذل خویش و هوا دار جمع کردن دور خود تبدیل کرده و مقدسات را با دین فروشی ابزار پر کردن جیبهای خود با پول حرام ساخته اند معصوم نیستند که نظرات روشنگر علیه آنان در رسانه ها ممنوع الانتشار شوند.
  این از خدا بی خبران حرمت و قدسیت ارزشهای دینی و مذهبی را با رقص و پایکوبیها و خرافه سازیهای خود نابود کرده و با این رفتارهای عیاش مآبانه که بنام دین و مذهب انجام می دهند حیثیتی برای ارزشهای تشیع باقی نگذاشته اند.
  این دین فروشان که با سکوت و مدارای اکثریت دین شناسان جری و گستاخ گردیده عبادت را که باید با خضوع و خشوع و آرامش و وقار همراه باشد با الگو گیری از دوران جاهلیت و پیروی از انحرافهای پیروان ادیان دیگر به رقص و پایکوبی و دروغ پردازی در حق بزرگان دین تبدیل کرده اند.
  

• 
  مهمان 98/5/12 ساعت 18:01 پیوند ثابت

  پاسخ

  بشنو از نی چون حکایت می کند...!!!
  ---
  «وَمَنْ يَعْشُ عَنْ ذِكْرِ الرَّحْمَنِ نُقَيِّضْ لَهُ شَيْطَانًا فَهُوَ لَهُ قَرِينٌ... » ﴿ آیات ۳۶ تا۴۵ سوره زخرف ﴾ و « وَمَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنْكًا وَنَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَعْمَى . قَالَ رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنِي أَعْمَى وَقَدْ كُنْتُ بَصِيرًا. قَالَ كَذَلِكَ أَتَتْكَ آيَاتُنَا فَنَسِيتَهَا وَكَذَلِكَ الْيَوْمَ تُنْسَى. وَكَذَلِكَ نَجْزِي مَنْ أَسْرَفَ وَلَمْ يُؤْمِنْ بِآيَاتِ رَبِّهِ وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَشَدُّ وَأَبْقَى﴿ آیات ۱۲۵ تا ۱۲۷ سوره طه ﴾. » و « وَمَنْ كَانَ فِي هَذِهِ أَعْمَى فَهُوَ فِي الْآخِرَةِ أَعْمَى وَأَضَلُّ سَبِيلًا ﴿ آیه ۷۲ سوره اسراء ﴾ و «إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ مَا أَنْزَلْنَا مِنَ الْبَيِّنَاتِ وَالْهُدَى مِنْ بَعْدِ مَا بَيَّنَّاهُ لِلنَّاسِ فِي الْكِتَابِ أُولَئِكَ يَلْعَنُهُمُ اللَّهُ وَيَلْعَنُهُمُ اللَّاعِنُونَ... » ﴿ آیات ۱۵۹ تا ۱۶۷ سوره بقره ﴾ و « إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ مِنَ الْكِتَابِ وَيَشْتَرُونَ بِهِ ثَمَنًا قَلِيلًا أُولَئِكَ مَا يَأْكُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ إِلَّا النَّارَ وَلَا يُكَلِّمُهُمُ اللَّهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَلَا يُزَكِّيهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ . أُولَئِكَ الَّذِينَ اشْتَرَوُا الضَّلَالَةَ بِالْهُدَى وَالْعَذَابَ بِالْمَغْفِرَةِ فَمَا أَصْبَرَهُمْ عَلَى النَّارِ» ﴿آیات ۱۷۴و ۱۷۵ سوره بقره﴾
  آیات فوق افرادی را مخاطب قرار داده که روشنگریها پیرامون حد و مرزها و هشدارها و بایدها و نبایدهای شناختهای فرهنگ دین داری قرآنی را نادیده گرفته یا از آنها با بی تفاوتی سر سری می گذرند یا این ملاک و معیارهای الهی دین داری خدا پسندانه را از مردم کتمان می کنند یا در تضاد با این فرهنگ بگونه ای غیر قابل اثبات و درک ناپذیر این ملاک و معیارها را وارونه تاویل می نمایند.
  سهم بیشتر این خطاب و پیامدهای آن از آن دین شناسان خاموش در مقابل انحرافهای دینی و مذهبی است که در مقابل کج رویهای مردم و تحریفهای روز مره ی دین و مذهب مهر سکوت بر لب زده از آگاه سازی سازمان یافته ی علمی مردم متدین به حقیقتهای قرآنی و عقلی خود داری می ورزند.

• 
  مهمان 98/5/10 ساعت 17:25 پیوند ثابت

  پاسخ

  یک عمر دین داری خود را با ظلم به خداوند نابود نکنیم.
  ---
  روشنگری به حقایق قرآنی و عقلی یک حق مردمی به گردن دین شناسان قرآن شناس است که اکثریت مردم متدین نا آگاه برای دین داری و مذهب داری درست خدا پسندانه به آن نیاز مبرم سرنوشت ساز دارند.
  دین داری و مذهب داری خدا پسندانه ی قابل درک و سرشت نشین کاملا و به روشنی انکار ناپذیر در حد و مرزها و باید و نبایدها و نویدها و هشدارهای شناختهای فرهنگ اصیل دین داری قرآنی بگونه ای سرشت نشین تعیین و تبیین شده اند.
  بشر می باید همیشه به این ملاک ومعیارهای قرآنی ، که در دست رس همگان اند ، آگاه شود و از آنها در دین داری و مذهب داری پیوسته بر خوردار و بهره مند گردد: «إِنَّ هَذَا الْقُرْآنَ يَهْدِي لِلَّتِي هِيَ أَقْوَمُ وَيُبَشِّرُ الْمُؤْمِنِينَ الَّذِينَ يَعْمَلُونَ الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ أَجْرًا كَبِيرًا» ﴿ آیه ۹ سوره اسراء﴾ و « شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ هُدًى لِلنَّاسِ وَبَيِّنَاتٍ مِنَ الْهُدَى وَالْفُرْقَانِ ...»﴿ آیه ۱۸۵ سوره بقره ﴾ و « ... وَنَزَّلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَابَ تِبْيَانًا لِكُلِّ شَيْءٍ وَهُدًى وَرَحْمَةً وَبُشْرَى لِلْمُسْلِمِينَ » ﴿ آیه ۸۹ سوره نحل ﴾ و « تَبَارَكَ الَّذِي نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَى عَبْدِهِ لِيَكُونَ لِلْعَالَمِينَ نَذِيرًا » ﴿ آیه ۱ سوره فرقان ﴾ .
  مانع تراشان در مقابل رسیدن مردم به این حق بدیهی دینی بنا به حکم خداوند در قرآن بعنوان کتمان کننده ی حقایق الهی شناخته شده که اگر هدایت قرآن را نپذیرند و توبه نکنند به نفرین خداوند و دوری از رحمت او و به عذاب ابدی الهی گرفتار می شوند: « إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ مَا أَنْزَلْنَا مِنَ الْبَيِّنَاتِ وَالْهُدَى مِنْ بَعْدِ مَا بَيَّنَّاهُ لِلنَّاسِ فِي الْكِتَابِ أُولَئِكَ يَلْعَنُهُمُ اللَّهُ وَيَلْعَنُهُمُ اللَّاعِنُونَ » ﴿ آیه ۱۵۹ سوره بقره ﴾ و « إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ مِنَ الْكِتَابِ وَيَشْتَرُونَ بِهِ ثَمَنًا قَلِيلًا أُولَئِكَ مَا يَأْكُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ إِلَّا النَّارَ وَلَا يُكَلِّمُهُمُ اللَّهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَلَا يُزَكِّيهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿ آیه ۱۷۴ سوره بقره ﴾.
  زیان بزرگ کتمان حقایق آشکار آیات محکم و مفصل قرآن در زمینه ی احکام و اعتقادات دینی و مذهبی و پیچاندن مجملات مبهم قرآن در تضاد با حد و مرزهای شناختهای مذکور برای جا انداختن من در آوردیهای بشری دین زدا بنام دین و مذهب ظلم بزرگ در حق خداوند و در حق پیامبر و اهل بیت آن حضرت و ظلم بزگ در حق قرآن و دین و گناه کبیره ی نا بخشودنی است که عذاب الهی ابدی پایان ناپذیر دارد.
  انسان وارسته ای که روزانه در مقابل قبله ی خداوند با « الله اکبر» نماز خود را صادقانه و با درایت به تعهدات خود به خداوند در نماز وبا تسلیم به این تعهدات شروع می کند هرگز امکان ندارد به خود حتی اجازه ی جرئت و جسارت تجاوز به حد و مرزهای شناختهای قرآنی را بدهد و سبب گمراهی و هلاکت خود و دیگران بشود.
  حد و مرزهای شناختهای قرآنی روش دین داری و مذهب داری بی شائبه ی خدا پسندانه را به بشر می آموزند وقرآن تجاوز از این حد و مرزها را با هولناک ترین تهدیدها به بشر هشدار داده است: « شَرَعَ لَكُمْ مِنَ الدِّينِ مَا وَصَّى بِهِ نُوحًا وَالَّذِي أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ وَمَا وَصَّيْنَا بِهِ إِبْرَاهِيمَ وَمُوسَى وَعِيسَى أَنْ أَقِيمُوا الدِّينَ وَلَا تَتَفَرَّقُوا فِيهِ كَبُرَ عَلَى الْمُشْرِكِينَ مَا تَدْعُوهُمْ إِلَيْهِ اللَّهُ يَجْتَبِي إِلَيْهِ مَنْ يَشَاءُ وَيَهْدِي إِلَيْهِ مَنْ يُنِيبُ »﴿ آیه ۱۳ سوره شوری ﴾.
  بزرگ ترین تجاوز به حد و مرزهای قرآنی سهیم ساختن بندگان مقرب در و یژگیهای منحصر به خداوند و ابتکار مراسم و مناسک و شعایر دینی و مذهبی بنام این بندگان بمانند مراسم و مناسک و شعایر مختص خداوند است که قرآن آن را بزرگ ترین گناه و ظلم در حق خداوند و نابخشودنی دانسته است.