جلسه کامل هیئت سیار حاج محمود کریمی شب سوم محرم 1399


شب سوم محرم الحرام ١٤٤٢-١٣٩٩
کوچه پس کوچه‌های هفده‌شهریور


+ 
16

- 
0

عرض x طول

دکمه اشتراک گذاري تلگرام ارسال ويدئو در تلگرام

ارسال نظر
CAPTCHA
کد امنیتی زیر را وارد نمایید.
Image CAPTCHA
Enter the characters shown in the image.
نظرات
(برای مشاهده نظرات کلیک کنید)
  • من هم اگه برا هر دقیقه روضه خوانی 30 میلیون پول میگرفتم, نوکر جد و آباد حسین میشدم.
    این آدم تخص شده....
    وای به حال ما, وای به حال ما

  • دوست عزیز البته که خود زنی مضموم است و پسندیده نیست و در فقه ما رد است مگر در آداب شیعه ی انگلیسی باشد که شکر خدا ضد جمهوری اسلامی هم هستند و از سفارت انگلیس حلوا می خوردند اما این را بگویم اگر عزایی می گیریم عزای انسانیت است که هر سال می گیریم تا انسان فراموشکار تلنگری بخورد و گرنه حکمت چنان شهادتی با لب تشنه چه بود
    محض اطلاع امسال کسی را حج نفرستادیم اما هزینه اش صرف خیریه ای نشد

  • با گناه هرگز نمی توان خدا را راضی و پیامبر و اهل بیت را خوشنود نمود
    ---
    من در آوردی پروری و خرافه گستری بنام دین و مذهب از بزرگ ترین گناهان نابخشودنی نزد خداوند به شمار می آیند زیرا دین و مذهب را لوث و بد نام می کنند.
    هرگز نمی توان تحت هیچ عنوانی با چنین گناهانی رضایت خدا را جلب نمود و محال است پیامبر و اهل بیت آن حضرت از این گونه گناهان بزرگ که دین و مذهب را تحریف می کنند خوشنود شوند.
    خدا و پیامبر و ائمه ی اطهار از اهل بیت پیامبر اصرار ورزان بر این گناهان را نفرین می کنند و در قیامت در محضر خداوند از این گونه گنه کاران اعلام بیزاری می کنند.
    باگناهان بزرگ ادعای ملت حسین بودن و و ادعای شیعه ی اهل بیت پیامبر بودن هرگز به اثبات نمی رسد.

  • آیدی مهمان سلام . شما مطالعات دینی داری ؟؟ بزار عزیزم مردم کارشون رو بکنند . دید موسی یک شبانی را به راه الی آخر

  • خود زنی و همیشه بست به عزا داری نشستن شیوه پیامبران و اولیا نیست
    ---
    پیامبر اسلام (ص) و اهل بیت مطهر آن حضرت (ع) و سایر پیامبران و بندگان مقرب خدا به تبعیت از حکم خداوند هیچ یک حتی در مقابل بزرگ ترین مصیبتهای دنیا و از دست رفتن عزیز ترینها بجز به توکل به خداوند و صبر پیشگی و ادامه مجاهدت در راه حق هرگز به خود زنی و اظهار بی تابی همیشگی و بست یک عمر به عزا نشستن نپرداختند و محال است که چنین شیوه هایی را برخلاف خواست خداوند به پیروان خود سفارش کرده باشند : « وَلَا تَقُولُوا لِمَنْ يُقْتَلُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتٌ بَلْ أَحْيَاءٌ وَلَكِنْ لَا تَشْعُرُونَ . وَلَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِنَ الْأَمْوَالِ وَالْأَنْفُسِ وَالثَّمَرَاتِ وَبَشِّرِ الصَّابِرِينَ . الَّذِينَ إِذَا أَصَابَتْهُمْ مُصِيبَةٌ قَالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ . أُولَئِكَ عَلَيْهِمْ صَلَوَاتٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَرَحْمَةٌ وَأُولَئِكَ هُمُ الْمُهْتَدُونَ ﴿ آیات ۱۵۴ تا ۱۵۷ سوره بقره ﴾.
    حضرت یعقوب پیامبر که به زنده بودن فرزند خویش حضرت یوسف از جانب خداوند اطمینان داشت و می دانست که آن فرزند برومند ؛ موعود به پیامبری است برای غیبت این فرزند و دوری از او پیوسته عالمانه دلسوزی می کرد و اشک می ریخت.
    نمی توان با وجود آیات قرآنی فوق چنین رفتاری را از حضرت یعقوب نشانه ی تجویز همیشه بست به عزاداری نشستن و تفنن در عزا داری برای حالتهای شهادت و مرگ و سایر مصیبتها که با اراده و قضای خداوند برای بشر پیش می آیند شناخت و با انواع من در آوردیها بنام دین و مذهب از آن الگو ساخت.
    همه بی تردید با یک حساب سر انگشتی می توانیم دریابیم در صد سود این عزا داریهای من در آوردی برای افراد و اقشار گوناگون که از آن کاسبی می کنند در مقایسه با هیچ سود و بازده ای که نمی توانند برای تبلیغ و ترویج ثمر بخش دین و مذهب داشته باشند ، چه اندازه است.