خونه ی عروس کدوم وره؟!
شرایط به اندازه کافی برای جوون هایی که می خوان زندگی مشترک رو شروع کنن سخت هست و چه بهتر که اطرافیان تا جایی که می تونن برای سخت تر نشدن این فضا کمک کنن. مثلا اگر کسی از اقوام خونه ای داشت که می تونست برای اول زندگی در اختیار جوون ها قرار بده، حتی اگه کوچک یا قدیمی یا طبقه بالا یا پایین خونه خودشون هم بود باید از این فرصت استفاده کرد و بی خودی پای دوگانه استقلال/وابستگی رو وسط نکشید
ارسال نظر
نظرات
(برای مشاهده نظرات کلیک کنید)
پدر هفتاد ساله ای هستم که پدرم سالها قبل از ازدواجم از دنیا رفته بود. کس دیگری هم نبود تا در مورد اهداف ازدواج ، انتخاب صحیح و مسئولیتها پدر شدن از یکسو و حقوق من در خانواده ام بعنوان پدر آموزش بدهد.
تغیرات بسوی علف سبزتر غرب خیلی قبل از آن شروع شده بود و مردم بدنبال آپارتمان بودند و استقلال ، بدون آنکه آمادگی " استقلال " را داشته باشیم.
این روند تغیر فرهنگ و حرکت بسوی ضد فرهنگ در چند دهه اخیر شتاب بیشتری گرفته چون بکمک تلویزیون و جستجو های اینترنتی و موبایل تصاویر زیبا و غیر واقعی بیشتری از ینگه دنیا در ذهن ما تزیق می شود و شیوه های تبلیغ پیچیده تر و فریبنده تر . احتمالاً ذکر نکات فوق و ارتباط آنها برای خوانندگان اینجا ( روشنگری ) توصیح واضحات است.
نتیجه اینکه برای بازگشت به سلامت جامعه باید از سلامت خانه شروع کنیم و برای سلامت خانه از تربیت پدران و مادران آتی.
از جانب همه پدران و مادران از همه فرزندان بی گناه این سرزمین مقدس عذر می خواهم ، نیتم بد نبود اما بهتر نمی دانستم .