حدود وظیفه ی غفلت ناپذیر دینی پیامبر و صاحبان مذاهب دینی و فقها چیست؟
---
با توجه به تاکید قرآن کریم بر اکمال دین در آخرین حج پیامبر اسلام که در خطبه ی موسوم به حجة الوداع در غدیر خم به مسلمانان اتمام حجت گردید ؛ ذیلا آیات قرآنی محکم و مفصل بگونه ای غیر قابل تردید چهار چوب و محدوده ی وظیفه پیامر و صاحبان مذاهب منتسب به دین الهی و فقهای دین را بگونه ای غفلت ناپذیر و غیر قابل تخلف و این که هیچ کدام از این مخاطبان حق فرا تر رفتن از این وظیفه را ندارند دقیق مشخص کرده اند:
« نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا يَقُولُونَ وَمَا أَنْتَ عَلَيْهِمْ بِجَبَّارٍ فَذَكِّرْ بِالْقُرْآنِ مَنْ يَخَافُ وَعِيد »ِ ﴿ آیه ۴۵ سوره ق ﴾
و « كِتَابٌ أَنْزَلْنَاهُ إِلَيْكَ مُبَارَكٌ لِيَدَّبَّرُوا آيَاتِهِ وَلِيَتَذَكَّرَ أُولُو الْأَلْبَابِ » ﴿ آیه ۲۹ سوره ص ﴾
و « وَهَذَا كِتَابٌ أَنْزَلْنَاهُ مُبَارَكٌ مُصَدِّقُ الَّذِي بَيْنَ يَدَيْهِ وَلِتُنْذِرَ أُمَّ الْقُرَى وَمَنْ حَوْلَهَا وَالَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ يُؤْمِنُونَ بِهِ وَهُمْ عَلَى صَلَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ » ﴿ آیه ۹۲ سوره أنعام ﴾
و « وَأَنْزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ الْكِتَابِ وَمُهَيْمِنًا عَلَيْهِ فَاحْكُمْ بَيْنَهُمْ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَهُمْ عَمَّا جَاءَكَ مِنَ الْحَقِّ لِكُلٍّ جَعَلْنَا مِنْكُمْ شِرْعَةً وَمِنْهَاجًا وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَجَعَلَكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلَكِنْ لِيَبْلُوَكُمْ فِي مَا آتَاكُمْ فَاسْتَبِقُوا الْخَيْرَاتِ إِلَى اللَّهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِيعًا فَيُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ فِيهِ تَخْتَلِفُونَ » ﴿ آیه ۴۸ سوره مائده ﴾
و « فَبَدَّلَ الَّذِينَ ظَلَمُوا قَوْلًا غَيْرَ الَّذِي قِيلَ لَهُمْ فَأَنْزَلْنَا عَلَى الَّذِينَ ظَلَمُوا رِجْزًا مِنَ السَّمَاءِ بِمَا كَانُوا يَفْسُقُونَ ﴿ آیه ۵۹ سوره بقره ﴾
و « وَاتَّبِعْ مَا يُوحَى إِلَيْكَ وَاصْبِرْ حَتَّى يَحْكُمَ اللَّهُ وَهُوَ خَيْرُ الْحَاكِمِينَ » ﴿ آیه ۱۰۹ سوره یونس﴾
و « قُلْ لَا أَقُولُ لَكُمْ عِنْدِي خَزَائِنُ اللَّهِ وَلَا أَعْلَمُ الْغَيْبَ وَلَا أَقُولُ لَكُمْ إِنِّي مَلَكٌ إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا يُوحَى إِلَيَّ قُلْ هَلْ يَسْتَوِي الْأَعْمَى وَالْبَصِيرُ أَفَلَا تَتَفَكَّرُونَ » ﴿ آیه ۵۰ سوره أنعام ﴾
و « وَإِذَا تُتْلَى عَلَيْهِمْ آيَاتُنَا بَيِّنَاتٍ قَالَ الَّذِينَ لَا يَرْجُونَ لِقَاءَنَا ائْتِ بِقُرْآنٍ غَيْرِ هَذَا أَوْ بَدِّلْهُ قُلْ مَا يَكُونُ لِي أَنْ أُبَدِّلَهُ مِنْ تِلْقَاءِ نَفْسِي إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا يُوحَى إِلَيَّ إِنِّي أَخَافُ إِنْ عَصَيْتُ رَبِّي عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ » ﴿ آیه ۱۵ سوره یونس ﴾
و « قُلْ مَا كُنْتُ بِدْعًا مِنَ الرُّسُلِ وَمَا أَدْرِي مَا يُفْعَلُ بِي وَلَا بِكُمْ إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا يُوحَى إِلَيَّ وَمَا أَنَا إِلَّا نَذِيرٌ مُبِينٌ » ﴿ آیه ۹ سوره أحقاف ﴾
و « وَمَا كَانَ لِمُؤْمِنٍ وَلَا مُؤْمِنَةٍ إِذَا قَضَى اللَّهُ وَرَسُولُهُ أَمْرًا أَنْ يَكُونَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ مِنْ أَمْرِهِمْ وَمَنْ يَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا مُبِينًا » ﴿ آیه ۳۶ سوره أحزاب ﴾
و « وَلَوْ تَقَوَّلَ عَلَيْنَا بَعْضَ الْأَقَاوِيلِ . لَأَخَذْنَا مِنْهُ بِالْيَمِينِ . ثُمَّ لَقَطَعْنَا مِنْهُ الْوَتِينَ . فَمَا مِنْكُمْ مِنْ أَحَدٍ عَنْهُ حَاجِزِينَ . » ﴿ ۴۴ تا ۴۷ سوره حاقة ﴾
و « وَمَا كَانَ الْمُؤْمِنُونَ لِيَنْفِرُوا كَافَّةً فَلَوْلَا نَفَرَ مِنْ كُلِّ فِرْقَةٍ مِنْهُمْ طَائِفَةٌ لِيَتَفَقَّهُوا فِي الدِّينِ وَلِيُنْذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذَا رَجَعُوا إِلَيْهِمْ لَعَلَّهُمْ يَحْذَرُونَ ﴿ آیه ۱۲۲ سوره توبه ﴾
آیات محکم و مفصل قرآنی فوق تنها وظیفه ی الهی پیامبر و صاحبان مذاهب و فقهای منتسب به دین مبین اسلام را در آموزش و تبلیغ احکام و اعتقادات و حد و مرزها و بایدها و نبایدها شناختهای فرهنگ اصیل دین داری قرآنی تعیین و ابلاغ کرده اند.
خداوند با هشدارهای قرآنی فراوان خود به هیچ کدام از این مخاطبان در زمینه ی تعیین اصول دین داری که منحصر به یگانه ذات اقدس او هستند هیچ اجازه ی تخطی و فراتر رفتن از این محدوده های ارزشی الهی را نداده است.
دین شناسان پارسا که از خشم خداوند ترس و بیم و هراس حقیقی دارند با درایت و تدبر در آیات تعیین کنده ی فوق هرگز به خود اجازه نمی دهند از حد و مرزهای شناختهای الهی مذکور گامی را فراتر بروند و در دین خدا دخالت کنند .
چنین دین شناسان پارسا هرگز به خود جرئت و جسارت نمی دهند بنام دین خداوند بجای یگانه ذات اقدس او برای دین داران از دانش ناچیز خود احکام و اعتقادات و مراسم و مناسک و شعایر ابتکار کنند.
این پارسایان با یقین به دانش ناچیز خود هرگز با این دانش به ابتکارهای خود تقدس نمی بخشند و خود و مردم را به این ابتکارهای تخیلی خود پایبند و ملزم نمی سازند.
تقوا پیشگان با تکیه به تقوای صادقانه خویش هرگز در این زمینه احادیث و روایات جعلی متضاد با قرآن و عقل را بهانه ی ساختن ابتکارات بنام دین و مذهب قرار نمی دهند.
ارسال ويدئو در تلگرام
---
با توجه به تاکید قرآن کریم بر اکمال دین در آخرین حج پیامبر اسلام که در خطبه ی موسوم به حجة الوداع در غدیر خم به مسلمانان اتمام حجت گردید ؛ ذیلا آیات قرآنی محکم و مفصل بگونه ای غیر قابل تردید چهار چوب و محدوده ی وظیفه پیامر و صاحبان مذاهب منتسب به دین الهی و فقهای دین را بگونه ای غفلت ناپذیر و غیر قابل تخلف و این که هیچ کدام از این مخاطبان حق فرا تر رفتن از این وظیفه را ندارند دقیق مشخص کرده اند:
« نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا يَقُولُونَ وَمَا أَنْتَ عَلَيْهِمْ بِجَبَّارٍ فَذَكِّرْ بِالْقُرْآنِ مَنْ يَخَافُ وَعِيد »ِ ﴿ آیه ۴۵ سوره ق ﴾
و « كِتَابٌ أَنْزَلْنَاهُ إِلَيْكَ مُبَارَكٌ لِيَدَّبَّرُوا آيَاتِهِ وَلِيَتَذَكَّرَ أُولُو الْأَلْبَابِ » ﴿ آیه ۲۹ سوره ص ﴾
و « وَهَذَا كِتَابٌ أَنْزَلْنَاهُ مُبَارَكٌ مُصَدِّقُ الَّذِي بَيْنَ يَدَيْهِ وَلِتُنْذِرَ أُمَّ الْقُرَى وَمَنْ حَوْلَهَا وَالَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ يُؤْمِنُونَ بِهِ وَهُمْ عَلَى صَلَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ » ﴿ آیه ۹۲ سوره أنعام ﴾
و « وَأَنْزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ الْكِتَابِ وَمُهَيْمِنًا عَلَيْهِ فَاحْكُمْ بَيْنَهُمْ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَهُمْ عَمَّا جَاءَكَ مِنَ الْحَقِّ لِكُلٍّ جَعَلْنَا مِنْكُمْ شِرْعَةً وَمِنْهَاجًا وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَجَعَلَكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلَكِنْ لِيَبْلُوَكُمْ فِي مَا آتَاكُمْ فَاسْتَبِقُوا الْخَيْرَاتِ إِلَى اللَّهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِيعًا فَيُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ فِيهِ تَخْتَلِفُونَ » ﴿ آیه ۴۸ سوره مائده ﴾
و « فَبَدَّلَ الَّذِينَ ظَلَمُوا قَوْلًا غَيْرَ الَّذِي قِيلَ لَهُمْ فَأَنْزَلْنَا عَلَى الَّذِينَ ظَلَمُوا رِجْزًا مِنَ السَّمَاءِ بِمَا كَانُوا يَفْسُقُونَ ﴿ آیه ۵۹ سوره بقره ﴾
و « وَاتَّبِعْ مَا يُوحَى إِلَيْكَ وَاصْبِرْ حَتَّى يَحْكُمَ اللَّهُ وَهُوَ خَيْرُ الْحَاكِمِينَ » ﴿ آیه ۱۰۹ سوره یونس﴾
و « قُلْ لَا أَقُولُ لَكُمْ عِنْدِي خَزَائِنُ اللَّهِ وَلَا أَعْلَمُ الْغَيْبَ وَلَا أَقُولُ لَكُمْ إِنِّي مَلَكٌ إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا يُوحَى إِلَيَّ قُلْ هَلْ يَسْتَوِي الْأَعْمَى وَالْبَصِيرُ أَفَلَا تَتَفَكَّرُونَ » ﴿ آیه ۵۰ سوره أنعام ﴾
و « وَإِذَا تُتْلَى عَلَيْهِمْ آيَاتُنَا بَيِّنَاتٍ قَالَ الَّذِينَ لَا يَرْجُونَ لِقَاءَنَا ائْتِ بِقُرْآنٍ غَيْرِ هَذَا أَوْ بَدِّلْهُ قُلْ مَا يَكُونُ لِي أَنْ أُبَدِّلَهُ مِنْ تِلْقَاءِ نَفْسِي إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا يُوحَى إِلَيَّ إِنِّي أَخَافُ إِنْ عَصَيْتُ رَبِّي عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ » ﴿ آیه ۱۵ سوره یونس ﴾
و « قُلْ مَا كُنْتُ بِدْعًا مِنَ الرُّسُلِ وَمَا أَدْرِي مَا يُفْعَلُ بِي وَلَا بِكُمْ إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا يُوحَى إِلَيَّ وَمَا أَنَا إِلَّا نَذِيرٌ مُبِينٌ » ﴿ آیه ۹ سوره أحقاف ﴾
و « وَمَا كَانَ لِمُؤْمِنٍ وَلَا مُؤْمِنَةٍ إِذَا قَضَى اللَّهُ وَرَسُولُهُ أَمْرًا أَنْ يَكُونَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ مِنْ أَمْرِهِمْ وَمَنْ يَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا مُبِينًا » ﴿ آیه ۳۶ سوره أحزاب ﴾
و « وَلَوْ تَقَوَّلَ عَلَيْنَا بَعْضَ الْأَقَاوِيلِ . لَأَخَذْنَا مِنْهُ بِالْيَمِينِ . ثُمَّ لَقَطَعْنَا مِنْهُ الْوَتِينَ . فَمَا مِنْكُمْ مِنْ أَحَدٍ عَنْهُ حَاجِزِينَ . » ﴿ ۴۴ تا ۴۷ سوره حاقة ﴾
و « وَمَا كَانَ الْمُؤْمِنُونَ لِيَنْفِرُوا كَافَّةً فَلَوْلَا نَفَرَ مِنْ كُلِّ فِرْقَةٍ مِنْهُمْ طَائِفَةٌ لِيَتَفَقَّهُوا فِي الدِّينِ وَلِيُنْذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذَا رَجَعُوا إِلَيْهِمْ لَعَلَّهُمْ يَحْذَرُونَ ﴿ آیه ۱۲۲ سوره توبه ﴾
آیات محکم و مفصل قرآنی فوق تنها وظیفه ی الهی پیامبر و صاحبان مذاهب و فقهای منتسب به دین مبین اسلام را در آموزش و تبلیغ احکام و اعتقادات و حد و مرزها و بایدها و نبایدها شناختهای فرهنگ اصیل دین داری قرآنی تعیین و ابلاغ کرده اند.
خداوند با هشدارهای قرآنی فراوان خود به هیچ کدام از این مخاطبان در زمینه ی تعیین اصول دین داری که منحصر به یگانه ذات اقدس او هستند هیچ اجازه ی تخطی و فراتر رفتن از این محدوده های ارزشی الهی را نداده است.
دین شناسان پارسا که از خشم خداوند ترس و بیم و هراس حقیقی دارند با درایت و تدبر در آیات تعیین کنده ی فوق هرگز به خود اجازه نمی دهند از حد و مرزهای شناختهای الهی مذکور گامی را فراتر بروند و در دین خدا دخالت کنند .
چنین دین شناسان پارسا هرگز به خود جرئت و جسارت نمی دهند بنام دین خداوند بجای یگانه ذات اقدس او برای دین داران از دانش ناچیز خود احکام و اعتقادات و مراسم و مناسک و شعایر ابتکار کنند.
این پارسایان با یقین به دانش ناچیز خود هرگز با این دانش به ابتکارهای خود تقدس نمی بخشند و خود و مردم را به این ابتکارهای تخیلی خود پایبند و ملزم نمی سازند.
تقوا پیشگان با تکیه به تقوای صادقانه خویش هرگز در این زمینه احادیث و روایات جعلی متضاد با قرآن و عقل را بهانه ی ساختن ابتکارات بنام دین و مذهب قرار نمی دهند.