وضعیت آموزش و تبلیغ دین و مذهب در جهان تشیع چگونه است؟؟؟!!!
---
اکثریت روحانیت در کشور ما و در سایر کشورهای جهان تشیع با نداشتن آگاهی لازم به شناختهای فرهنگ اصیل دین داری و مذهب داری قرآنی و با نادیده گرفتن این فرهنگ به میدان آموزش و تبلیغ دین و مذهب گام می گذارد.
این روحانیت با جهل به حقیقت قرآن و جهل به نقش بنیادین و سرنوشت ساز قرآن در دین داری و مذهب داری و با بد بینی تحمیلی جاهلانه به حقیقت شناختهای مذکور با انبوهی از احادیث متضاد با شناختهای قرآن و متضاد با اصول استدلال عقلی که هیچ آگاهی به اصول علمی ارزیابی آنها از خود نشان نمی دهد کار آموزشی و تبلیغی خود را بنام دین و مذهب شروع می کند و ادامه می دهد.
کار آموزشی و تبلیغی این اکثریت از روحانیت شیعه بحکم خداوند در آیات ۱۰۳ تا ۱۰۶ سوره ی کهف بجز ایجاد گمراهی و نابود کردن حاصل یک عمر دین داری خود و میلیونها از مردم هیچ ثمره ی دیگری ندارد.
این وضعیت اسف بار بلکه فاجعه حاکم بر آموزش و تبلیغ دین و مذهب که اکثریت مرجعیتهای دین و مذهب و اکثریت حوزه های علمیه دین و مذهب در جهان تشیع و در سایر نقاط جهان نسبت به آن بی تفاوت اند به گسترش بی دینی و لا مذهبی و نفرت از دین و مذهب نزد میلیونها از خرد ورزان دین دوست می انجامد.
مرجعیت و حوزه های مذکور علی رغم نقد و انتقادهای سازنده ی خیر خواهانه ای که در زمینه های فوق به آنان می شود تا کنون برای اصلاح و ضعیت قرآن گریز که در جهل به اصول و ضرورتهای علمی و قرآنی آموزش و تبلیغ دین و مذهب بویژه در زمینه ی اعتقادات ریشه دارد و همچنان نسبت به ضرورت ایجاد تعاریف علمی منطقی جامع برای دین و مذهب و برای اصول این ارزشهای الهی هیچ گام مثبت و سازنده ی چشم گیری بر نداشته اند.
این بی تفاوتی نشان می دهد که مرجعیت و حوزه های علمیه وظیفه مهم تری غیر از جلوگیری از انحرافات و کج رویهای مردم در دین داری و مذهب داری و غیر از ضرورت مصون نگه داشتن دین و مذهب از کج رویهای دین زدا برای خود تعریف کرده و بر گزیده اند.
چنین وضعیت فاجعه بار ؛ دین و مذهب را به عرصه جولان دادن دشمنان دین و مذهب و دلالان گوناگون و کاسبان حرام خور دین فروشی و مذهب فروشی و اقدام به بد ترین سوء استفاده ها از دین و مذهب و شکستن هم دلی و هم بستگی و هم فکری سازنده میان مذاهب منتسب به دین اسلام تبدیل کرده است.
مایه ی بسی حسرت و غم و اندوه است که چرا با بی تفاوتی مرجعیتها و حوزه های علمیه دین و مذهب ؛ جهان اسلام که مالا مال از ثروتهای کلان خدا داده است باید پیوسته ، با تفرقه افکنیها و دسایس دشمنان بیگانه و مزدوران این دشمنان ، تاوانهای سنگینی از جان و دارییهای و امکانات نسلهای پی در پی خود را بنفع این دشمنان پرداخت کند؟؟؟!!!
---
اکثریت روحانیت در کشور ما و در سایر کشورهای جهان تشیع با نداشتن آگاهی لازم به شناختهای فرهنگ اصیل دین داری و مذهب داری قرآنی و با نادیده گرفتن این فرهنگ به میدان آموزش و تبلیغ دین و مذهب گام می گذارد.
این روحانیت با جهل به حقیقت قرآن و جهل به نقش بنیادین و سرنوشت ساز قرآن در دین داری و مذهب داری و با بد بینی تحمیلی جاهلانه به حقیقت شناختهای مذکور با انبوهی از احادیث متضاد با شناختهای قرآن و متضاد با اصول استدلال عقلی که هیچ آگاهی به اصول علمی ارزیابی آنها از خود نشان نمی دهد کار آموزشی و تبلیغی خود را بنام دین و مذهب شروع می کند و ادامه می دهد.
کار آموزشی و تبلیغی این اکثریت از روحانیت شیعه بحکم خداوند در آیات ۱۰۳ تا ۱۰۶ سوره ی کهف بجز ایجاد گمراهی و نابود کردن حاصل یک عمر دین داری خود و میلیونها از مردم هیچ ثمره ی دیگری ندارد.
این وضعیت اسف بار بلکه فاجعه حاکم بر آموزش و تبلیغ دین و مذهب که اکثریت مرجعیتهای دین و مذهب و اکثریت حوزه های علمیه دین و مذهب در جهان تشیع و در سایر نقاط جهان نسبت به آن بی تفاوت اند به گسترش بی دینی و لا مذهبی و نفرت از دین و مذهب نزد میلیونها از خرد ورزان دین دوست می انجامد.
مرجعیت و حوزه های مذکور علی رغم نقد و انتقادهای سازنده ی خیر خواهانه ای که در زمینه های فوق به آنان می شود تا کنون برای اصلاح و ضعیت قرآن گریز که در جهل به اصول و ضرورتهای علمی و قرآنی آموزش و تبلیغ دین و مذهب بویژه در زمینه ی اعتقادات ریشه دارد و همچنان نسبت به ضرورت ایجاد تعاریف علمی منطقی جامع برای دین و مذهب و برای اصول این ارزشهای الهی هیچ گام مثبت و سازنده ی چشم گیری بر نداشته اند.
این بی تفاوتی نشان می دهد که مرجعیت و حوزه های علمیه وظیفه مهم تری غیر از جلوگیری از انحرافات و کج رویهای مردم در دین داری و مذهب داری و غیر از ضرورت مصون نگه داشتن دین و مذهب از کج رویهای دین زدا برای خود تعریف کرده و بر گزیده اند.
چنین وضعیت فاجعه بار ؛ دین و مذهب را به عرصه جولان دادن دشمنان دین و مذهب و دلالان گوناگون و کاسبان حرام خور دین فروشی و مذهب فروشی و اقدام به بد ترین سوء استفاده ها از دین و مذهب و شکستن هم دلی و هم بستگی و هم فکری سازنده میان مذاهب منتسب به دین اسلام تبدیل کرده است.
مایه ی بسی حسرت و غم و اندوه است که چرا با بی تفاوتی مرجعیتها و حوزه های علمیه دین و مذهب ؛ جهان اسلام که مالا مال از ثروتهای کلان خدا داده است باید پیوسته ، با تفرقه افکنیها و دسایس دشمنان بیگانه و مزدوران این دشمنان ، تاوانهای سنگینی از جان و دارییهای و امکانات نسلهای پی در پی خود را بنفع این دشمنان پرداخت کند؟؟؟!!!