خطر نفاق ...


بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
اَلسَّلامُ عَلَیکمْ یا اَهْلَ بَیتِ النُّبُوَّة

خطر نفاق ...
تفسیر قطره ای قرآن( حجت الاسلام قرائتی)
سوره مبارکه البقرة آیه 8

وبلاگ ...:
http://qaem14.blog.ir

استفاده از کلیه مطالب با ذکر صلوات آزاد است
سلامتی و تعجیل در فرج امام زمان علیه السلام، هدیه به ساحت مقدس حضرت زهراء سلام الله علیها، ائمه اطهار علیهم السلام، امام خامنه ای حفظه الله تعالی و ارواح طیبه شهداء صلوات
الّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُم


+ 
5

- 
0

عرض x طول

دکمه اشتراک گذاري تلگرام ارسال ويدئو در تلگرام

ارسال نظر
CAPTCHA
کد امنیتی زیر را وارد نمایید.
Image CAPTCHA
Enter the characters shown in the image.
نظرات
(برای مشاهده نظرات کلیک کنید)
  • m55 02/9/10 ساعت 15:06

    خطر خودباوری در کج اندیشی و گمراهی بمراتب از نفاق بیشتر است و نتنها با تحریف و تفسیر به رای ایات و روایات و مجاز شمردن دروغ و مکر و بدعتهای مصلحتی و خشونت و قتل بیگناهان دگر اندیش موجب دگرگونی دین با ماهیت اهریمنی میشود بلکه خودمقدس پنداری سبب شده تا از خون امام زمان هم نگذرند همانطور که خوارج نهروان از خون علی نگذشتند.

  • کدام سخن از دین و مذهب ؛ خدا پسندانه است؟
    ---
    سخن از دین و مذهب بی دلیل مناسب از خدا شناسی و پیامبر شناسی و سایر شناختهای فرهنگ دین داری و مذهب داری قرآنی محض یاوه گویی و هتک حرمت دین و مذهب است.
    خداوند که تنها دانای مطلق جهان آفرینش است در آیات 103 تا 106 از سوره ی کهف در قرآن هر سخن بی دلیل قرآنی از دین و مذهب را انحراف و کج روی و گمراه کننده دانسته که اصل الهی بودن دین و مذهب را نابود می کند و این ارزشها را به فراورده ای پر عیب و بی پایه که از اندیشه های ناقص ذهن بشر تراوش می یابد دانسته است.
    قرآن کریم در آیات 285 سوره بقره و آیه 3 سوره زمر تاکید می کند که تنها حقیقت و تنهاب لب و لباب اصیل دین و مذهب ؛ احکام و اعتقادات قرآن و وحی تحریف نشده ی الهی به همه ی پیامبران است.
    قرآن در بسیاری از هشدارهای خود در شناختهای فرهنگ دین داری و مذهب داری قرآنی تاکید دارد هر سخنی که بنام دین و مذهب بی دلیل از وحی یقینی و خدشه ناپذیر الهی از اندیشه ی ناقص ذهن ناتوان بشر تراوش کند ؛ سخن باطل و بیهوده و سنگ اندازی در چاه و گمراه کننده است.
    قرآن در آیه 36 سوره اسراء پیامبر اسلام و سایر بندگان خود را ، در سخن از دین و مذهب ، از گفتن سخنی که به وحی الهی متکی نباشد منع کرده و چنین سخنی را مسئولیت آفرین دانسته است.