استاد خاتمی نژاد - روزهای بی قراری ، قسمت هجدهم


جهت مشاهده نماهنگ های بیشتر به سایت www.asre-zohur.ir مراجعه نمایید.


+ 
3

- 
0

عرض x طول

دکمه اشتراک گذاري تلگرام ارسال ويدئو در تلگرام

ارسال نظر
CAPTCHA
کد امنیتی زیر را وارد نمایید.
Image CAPTCHA
Enter the characters shown in the image.
نظرات
(برای مشاهده نظرات کلیک کنید)
  • « فَذَكِّرْ بِالْقُرْآنِ مَنْ يَخَافُ وَعِيدِ » ﴿ آیه ۴۵ سوره ق ﴾
    ---
    آقای خاتمی نژاد !!! در گفتارهای خود در پایگاه روشنگری پیرامون موضوع خطیر: « روزهای بی قراری » اگر در باره موضوع خود هیچ دلیل محکم مفصل انکار ناپذیر از شناختها و هشدارهای قرآن و هیچ دلیل عقلی که بتوان آن را با اصول استدلال عقلی به اثبات رساند نداشته باشید ؛ خود را با این گفتارها بی تردید در جایگاه بسیار خطرناک گریز ناپذیر ابدی قرار داده اید که در قیامت هیچ راه نجاتی از آن برای هیچ آفریده ای فراهم نخواهد بود.
    خداوند در شناختهای فرهنگ دین داری و مذهب داری قرآنی این حقیقت انکار ناپذیر را بارها به پیامبر اسلام تاکید کرده است که تعیین احکام و اعتقادات دین الهی منحصر به یگانه ذات اقدس او است وپیامبر تنها مبلغ و آموزنده احکام و اعتقادات وحی الهی متجسم در قرآن است.
    خداوند در قرآن با تاکید تبلیغ کمال و تمامیت دین در روز غدیر خم در آخرین حج پیامبر وهشدارهای مکرر قرآن به پیامبر و سایر بشر هشدار داده است با دانش بشری ناچیز خود هرگز حق ندارند برای دین الهی حکم یا اعتقادی را بجای خداونداز خود ابتکار کنند.
    خداوند حجت را بر بشر حتی بر پیامبر در منع افزودن احکام و اعتقادات ابتکاری جدید به دین الهی تا قیامت به اتمام رسانده و در این زمینه هیچ جایی را برای بروز شک و تردید باقی نگذاشته است
    خداوند در قرآن در آیه ۱۲۲ سوره توبه : « وَمَا كَانَ الْمُؤْمِنُونَ لِيَنْفِرُوا كَافَّةً فَلَوْلَا نَفَرَ مِنْ كُلِّ فِرْقَةٍ مِنْهُمْ طَائِفَةٌ لِيَتَفَقَّهُوا فِي الدِّينِ وَلِيُنْذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذَا رَجَعُوا إِلَيْهِمْ لَعَلَّهُمْ يَحْذَرُونَ » وظیفه فقها و مراجع دین شناسی را در بیان احکام و اعتقادات دین الهی و هشدار به مسلمانان نسبت به عدول از این احکام و اعتقادات تعیین کرده و منحصر ساخته است.
    دانش ناچیز بشر به حقایق جهان هستی در مقایسه علم فراگیر و بی کران خداوند به همه ی حقایق این جهان ؛ بحکم قرآن به بشر حتی به پیامبران حق نمی دهد که بجای خداوند برای دین او از ذهن محدود خود احکام و اعتقادات ابتکار کنند.

  • برای سلامتی ، ظهور و فرج هر چه سریعتر آقا امام زمان (عج) صلوات .

  • نماز گزارانی که در نمازهای روزانه حد اقل ده بار به خدا دروغ می گویند
    ---
    نماز گزارانی که در نمازهای واجب روزانه با ده بار خوانددن سوره ی حمد جمله ی « ... إِيَّاكَ نَسْتَعِينُ » یعنی تنها از تو مدد می خواهیم ﴿آیه ۵ سوره فاتحه﴾ را 10 بار تکرار می کنند اگر باور داشته باشند که می شود نیز از بندگان مقرب مدد و استمداد غیبی خواست و این مدد و استمداد را در نمازخانه و محراب خود تابلو و شعار بکنند ؛ بحکم قرآنی: « وَأَنَّ الْمَسَاجِدَ لِلَّهِ فَلَا تَدْعُوا مَعَ اللَّهِ أَحَدًا» ﴿آیه ۱۸ سوره جن﴾ به این آیه دهان کجی کرده و هر بار سوره حمد را در نماز یا در هر مناسبت دیگری که میخوانند با سهیم کردن بنده ی مقرب با خداوند ؛ برای خدا رقیب تراشی کرده اند
    این نماز گزاران با این رقیب سازی در هر بار خواندن جمله قرآنی: « ... إِيَّاكَ نَسْتَعِينُ » در نماز یا غیر نماز اگر این جمله را با در خواست مدد و استمداد غیبی از بنده مقرب همراه کنند؛ چون با اینگونه درخواست حصر درخواست مدد غیبی از خداوند را می شکنند و نقض می کنند ، به خدا دروغ گفته و با این دروغ گویی بحکم قرآن: « ... لَئِنْ أَشْرَكْتَ لَيَحْبَطَنَّ عَمَلُكَ وَلَتَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِينَ » ﴿ آیه ۶۵ سوره زمر ﴾ تمام عبادتها و اعمال نیک خویش را نزد خداوند نابود کرده و به تباهی می سپارند و در قیامت هرگز نمی توانند ادعای انجام هیچ عمل نیکی را نزد خداوند داشته باشند و همچنان در این روز بعنوان بازنده ترین افراد بشر معرفی خواهند شد : به آیات ۱۰۳ تا ۱۰۶ سوره کهف نیز رجوع شود.
    همه دین شناسان و همه ی مراجع متولی آموزش و تبلیغ دین و مذهب بحکم قرآن : « ... فَلَوْلَا نَفَرَ مِنْ كُلِّ فِرْقَةٍ مِنْهُمْ طَائِفَةٌ لِيَتَفَقَّهُوا فِي الدِّينِ وَلِيُنْذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذَا رَجَعُوا إِلَيْهِمْ لَعَلَّهُمْ يَحْذَرُونَ » ﴿ آیه ۱۲۲ سوره توبه ﴾ موظف اند خطر دین زدای این دروغ را همیشه به مسلمانان گوشزد کنند و پیوسته به آنان از دچار شدن به این دروغ دین زدا هشدار دهند.
    خداوند یگانه دانای مطلق که به تمام حقایق جهان هستی آگاه است ؛ بشر حتی پیامبران را در آیه ۶۵ سوره زمر و در سر تا سر قرآن از سهیم ساختن بندگان مقرب با ذات اقدس او در درخواست مددهای غیبی ، شدیدا منع کرده و به همه ی افراد بشر بدو ن استثنا هشدار داده است که چنین سهیم سازی حاصل یک عمر عبادتها و اعمال نیک آنان را در قیامت به باد فنا می سپارد.
    توسل به بندگان مقرب و شهدای راه خدا برای رسیدن به مددهای غیبی ؛ در وحی اصیل و تحریف نشده ی الهی و بویژه در قرآن کریم به هیچ یک از پیامبران ابلاغ نگردیده است .
    تنها وسیله ی دست رسی به مدد غیبی را خداوند در وحی الهی تحریف نشده ی بی خدشه ، که آخرین آن قرآن کریم است ، به ایمان و عمل صالح و رفتارهای نیک در راه خدا منحصر ساخته است.
    خواستن مدد غیبی تنها از خداوند یگانه توانای مطلق که همیشه از رگ گردن به بشر نزدیک تر است معنا و مفهوم عقلی درست و انکار ناپذیر پیدا می کند.
    خواستن مدد غیبی از بندگان مقرب غیر موجود که هیچ دلیل قرآنی و عقلی محکم و مفصل و بی خدشه بر حضور همه جایی آنان یا بر احاطه ی آنان به نهانهای حقایق جهان وجود ندارد چه معنا و مفهوم درست و قابل اثباتی می تواند داشته باشد؟؟؟!!!
    خداوند اسماء حسنای خویش را که تاثیر و آثار ازلی و ابدی همیشگی در کل جهان آفرینش دارند در قرآن تنها وسیله ی فرا خواندن خود برای دست رسی به همه انواع نیازها به بشر معرفی کرده است: « وَلِلَّهِ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى فَادْعُوهُ بِهَا... » ﴿ آیه ۱۸۰ سوره أعراف ﴾.
    خداوند بشر را در قرآن از وسیله قرار دادن سوای این اسماء برای فرا خواندن خود منع کرده است: « ... وَذَرُوا الَّذِينَ يُلْحِدُونَ فِي أَسْمَائِهِ سَيُجْزَوْنَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ » ﴿آیه ۱۸۰ سوره أعراف﴾.
    چون معصوم بعنوان پاسدار امانت دار وحی الهی است محال است در فراخواندن خداوند برای هر حاجتی غیر از اسماء حسنای خداوند وسیله قرار داشته باشد.
    بنا بر آیه ی فوق هر فرا خوانی که سوای اسمای حسنای خداوند در آن بنام معصوم وسیله قرار گرفته باشد بعلت تعارض این فراخوان با آیه مذکور ؛ چنین فراخوانی جعل محض علیه معصوم است و هرگز قابل تصور نیست که برخلاف خواست آشکار خداوند از معصوم صادر شده باشد بلکه ساحت دینی پاک معصوم از چنین فراخوانی بری است.