سخنان حضرت آیت الله بهجت

نام شما:

۹ بعلاوه ۸ میشود :

نظر: *

CAPTCHA

کد امنیتی زیر را وارد نمایید.

What code is in the image?: *

Enter the characters shown in the image.

• 
  مهمان 00/2/29 ساعت 13:04 پیوند ثابت

  پاسخ

  کدام عوامل و نیازها برای تحقق بازده مثبت دعا و عبادت ضروری هستند؟
  ---
  اگر نزد هر انسان و هر جامعه ی بشری نسبت به اصول معنوی و مادی که در محتوای هر دعا و عبادتی وجود دارند عوامل و نیازهای مقدماتی ضروری و غفلت ناپذیر تحقق آثار مثبت دعا و عبادت مانند : توجه و درک کامل و پایبندی و ایمان به این اصول فراهم نگردند ؛ اثار مثبت دعا و عبادت کلا از بین می روند ؛ و از دعا و عبادت بجز بازده منفی و دین زدا و بدنام کننده ی دین چیز دیگری نزد فرد وجامعه باقی نخواهد ماند.
  مهم ترین وظیفه ی بنیادین همه ی مراجع و متولیان آموزش و تبلیغ دین ؛ آگاه سازی متدینان به محتوای معنوی و مادی دعا و عبادت و چگونگی فراهم سازی عوامل و نیازهای مقدماتی تاثیر گذار ضروری مذکور است.

• 
  مهمان 00/2/25 ساعت 14:09 پیوند ثابت

  پاسخ

  نماز گزارانی که در نمازهای روزانه حد اقل ده بار به خدا دروغ می گویند
  ---
  نماز گزارانی که در نمازهای واجب روزانه با ده بار خوانددن سوره ی حمد جمله ی « ... إِيَّاكَ نَسْتَعِينُ » یعنی تنها از تو مدد می خواهیم ﴿آیه ۵ سوره فاتحه﴾ را 10 بار تکرار می کنند اگر باور داشته باشند که می شود نیز از بندگان مقرب مدد و استمداد غیبی خواست و این مدد و استمداد را در نمازخانه و محراب خود تابلو و شعار بکنند ؛ بحکم قرآنی: « وَأَنَّ الْمَسَاجِدَ لِلَّهِ فَلَا تَدْعُوا مَعَ اللَّهِ أَحَدًا» ﴿آیه ۱۸ سوره جن﴾ به این آیه دهان کجی کرده و هر بار سوره حمد را در نماز یا در هر مناسبت دیگری که میخوانند با سهیم کردن بنده ی مقرب با خداوند ؛ برای خدا رقیب تراشی کرده اند
  این نماز گزاران با این رقیب سازی در هر بار خواندن جمله قرآنی: « ... إِيَّاكَ نَسْتَعِينُ » در نماز یا غیر نماز اگر این جمله را با در خواست مدد و استمداد غیبی از بنده مقرب همراه کنند؛ چون با اینگونه درخواست حصر درخواست مدد غیبی از خداوند را می شکنند و نقض می کنند ، به خدا دروغ گفته و با این دروغ گویی بحکم قرآن: « ... لَئِنْ أَشْرَكْتَ لَيَحْبَطَنَّ عَمَلُكَ وَلَتَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِينَ » ﴿ آیه ۶۵ سوره زمر ﴾ تمام عبادتها و اعمال نیک خویش را نزد خداوند نابود کرده و به تباهی می سپارند و در قیامت هرگز نمی توانند ادعای انجام هیچ عمل نیکی را نزد خداوند داشته باشند و همچنان در این روز بعنوان بازنده ترین افراد بشر معرفی خواهند شد : به آیات ۱۰۳ تا ۱۰۶ سوره کهف نیز رجوع شود.
  همه دین شناسان و همه ی مراجع متولی آموزش و تبلیغ دین و مذهب بحکم قرآن : « ... فَلَوْلَا نَفَرَ مِنْ كُلِّ فِرْقَةٍ مِنْهُمْ طَائِفَةٌ لِيَتَفَقَّهُوا فِي الدِّينِ وَلِيُنْذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذَا رَجَعُوا إِلَيْهِمْ لَعَلَّهُمْ يَحْذَرُونَ » ﴿ آیه ۱۲۲ سوره توبه ﴾ موظف اند خطر دین زدای این دروغ را همیشه به مسلمانان گوشزد کنند و پیوسته به آنان از دچار شدن به این دروغ دین زدا هشدار دهند.
  خداوند یگانه دانای مطلق که به تمام حقایق جهان هستی آگاه است ؛ بشر حتی پیامبران را در آیه ۶۵ سوره زمر و در سر تا سر قرآن از سهیم ساختن بندگان مقرب با ذات اقدس او در درخواست مددهای غیبی ، شدیدا منع کرده و به همه ی افراد بشر بدو ن استثنا هشدار داده است که چنین سهیم سازی حاصل یک عمر عبادتها و اعمال نیک آنان را در قیامت به باد فنا می سپارد.
  توسل به بندگان مقرب و شهدای راه خدا برای رسیدن به مددهای غیبی ؛ در وحی اصیل و تحریف نشده ی الهی و بویژه در قرآن کریم به هیچ یک از پیامبران ابلاغ نگردیده است .
  تنها وسیله ی دست رسی به مدد غیبی را خداوند در وحی الهی تحریف نشده ی بی خدشه ، که آخرین آن قرآن کریم است ، به ایمان و عمل صالح و رفتارهای نیک در راه خدا منحصر ساخته است.
  خواستن مدد غیبی تنها از خداوند یگانه توانای مطلق که همیشه از رگ گردن به بشر نزدیک تر است معنا و مفهوم عقلی درست و انکار ناپذیر پیدا می کند.
  خواستن مدد غیبی از بندگان مقرب غیر موجود که هیچ دلیل قرآنی و عقلی محکم و مفصل و بی خدشه بر حضور همه جایی آنان یا بر احاطه ی آنان به نهانهای حقایق جهان وجود ندارد چه معنا و مفهوم درست و قابل اثباتی می تواند داشته باشد؟؟؟!!!
  خداوند اسماء حسنای خویش را که تاثیر و آثار ازلی و ابدی همیشگی در کل جهان آفرینش دارند در قرآن تنها وسیله ی فرا خواندن خود برای دست رسی به همه انواع نیازها به بشر معرفی کرده است: « وَلِلَّهِ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى فَادْعُوهُ بِهَا... » ﴿ آیه ۱۸۰ سوره أعراف ﴾.
  خداوند بشر را در قرآن از وسیله قرار دادن سوای این اسماء برای فرا خواندن خود منع کرده است: « ... وَذَرُوا الَّذِينَ يُلْحِدُونَ فِي أَسْمَائِهِ سَيُجْزَوْنَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ » ﴿آیه ۱۸۰ سوره أعراف﴾.
  چون معصوم بعنوان پاسدار امانت دار وحی الهی است محال است در فراخواندن خداوند برای هر حاجتی غیر از اسماء حسنای خداوند وسیله قرار داشته باشد.
  بنا بر آیه ی فوق هر فرا خوانی که سوای اسمای حسنای خداوند در آن بنام معصوم وسیله قرار گرفته باشد بعلت تعارض این فراخوان با آیه مذکور ؛ چنین فراخوانی جعل محض علیه معصوم است و هرگز قابل تصور نیست که برخلاف خواست آشکار خداوند از معصوم صادر شده باشد بلکه ساحت دینی پاک معصوم از چنین فراخوانی بری است.