نادیده گرفتن نقش قرآن در دین داری به بی دینی می انجامد
---
آن چه که نزد مسلمانان در باره ی قرآن از قرنها تاکنون ثابت بوده این است که این کتاب آسمانی قانون اساسی دین مبین اسلام است و این که احکام و اعتقادات شناختهای فرهنگ دین داری و مذهب داری قرآنی حاکم و ناظر بر هر حکم و اعتقاد غیر قرآنی است که بنام دین و مذهب به مسلمانان عرضه می گردد.
بنا بر اصل فوق درستی و نادرستی هر حکم و اعتقاد غیر قرآنی که بنام دین و مذهب بنقل از معصوم به مسلمانان عرضه می گردد می باید با شناختهای محکم و مفصل رسا و گویا و سرشت نشین غیر قابل انکار فرهنگ دین داری و مذهب داری قرآنی که در آیات سر تا سر قرآن پراکنده اند در ارتباط با هر یک از این شناختها بصورت موضوعی ارزیابی گردد.
با ثبوت این اصل قرآنی در سر تا سر قرآن که وظیفه ی دینی پیامبر را به ابلاغ و آموزش و بیان احکام و اعتقادات وحی الهی منحصر می سازد ثابت می گردد که تعیین احکام و اعتقادات برای دین و مذهب تنها به یگانه ذات اقدس الهی که به تمام حقایق کلی و جزئی جهان آفرینش آگاه است منحصر می باشد و سوای این یگانه ذات اقدس ؛ هیچ آفریده ی عاقلی اعم از پیامبران و فرشتگان و دیگران ، که بحکم قرآن: «... وَمَا أُوتِيتُمْ مِنَ الْعِلْمِ إِلَّا قَلِيلًا » ﴿ آیه ۸۵ سوره اسراء ﴾ » به دانش اکتسابی ناچیز محدود است ، هیچ حق و اجازه ای ندارد که از جانب خود برای دین خدا هیج حکم و اعتقادی را ابتکار کند.
مهم ترین و حیاتی ترین وظیفه ی هر دین شناسی است پیش از شروع به وظیفه ی خطیر آموزش و تبلیغ دین و مذهب و برای مصون ماندن از گرفتاری به گناه کبیره ی افزودن احکام و اعتقادات بشری ابتکاری به دین و مذهب ؛ خود را نخست به آگاه سازی به هر یک از شناختهای فرهنگ دین داری و مذهب داری اصیل و حیانی قرآنی بصورت موضوعی مسلح سازد.
نبود چنین آگاهی نزد دین شناس ؛ او و دیگران را به گمراهی و انحراف در آموختن و آموزش دین و مذهب و پیامدهای شوم دنیوی و تحمل پیامدهای اخروی ابدی و نابخشودنی این جهل توجیه ناپذیر دچار خواهد ساخت.
دین شناس اگر به چنین جهلی گرفتار باشد بحکم قطعی الصدور و قطعی الدلاله ی قرآنی خداوند خودرا با ابتکار احکام و اعتقادات بنام دین و مذهب رقیب خدا ساخته و بی تردید در دنیا و در آخرت که هیچ فرصتی برای جبران نیست مشمول آثار ابدی هشدارهای شدید تحمل ناپذیر موجود در سر تا سر قرآن خواهد شد.
آیات 103 تا 106 سوره کهف و آیه 65 سوره زمر علت دچار شدن بشر به آثار شوم گرفتاری به این جهل و به بی دینی و آثار آن را ، که در دنیا و در آخرت دامن گیر دین شناسان جاهل و غافل می شود ، آشکار می سازند.
ارسال ويدئو در تلگرام
---
آن چه که نزد مسلمانان در باره ی قرآن از قرنها تاکنون ثابت بوده این است که این کتاب آسمانی قانون اساسی دین مبین اسلام است و این که احکام و اعتقادات شناختهای فرهنگ دین داری و مذهب داری قرآنی حاکم و ناظر بر هر حکم و اعتقاد غیر قرآنی است که بنام دین و مذهب به مسلمانان عرضه می گردد.
بنا بر اصل فوق درستی و نادرستی هر حکم و اعتقاد غیر قرآنی که بنام دین و مذهب بنقل از معصوم به مسلمانان عرضه می گردد می باید با شناختهای محکم و مفصل رسا و گویا و سرشت نشین غیر قابل انکار فرهنگ دین داری و مذهب داری قرآنی که در آیات سر تا سر قرآن پراکنده اند در ارتباط با هر یک از این شناختها بصورت موضوعی ارزیابی گردد.
با ثبوت این اصل قرآنی در سر تا سر قرآن که وظیفه ی دینی پیامبر را به ابلاغ و آموزش و بیان احکام و اعتقادات وحی الهی منحصر می سازد ثابت می گردد که تعیین احکام و اعتقادات برای دین و مذهب تنها به یگانه ذات اقدس الهی که به تمام حقایق کلی و جزئی جهان آفرینش آگاه است منحصر می باشد و سوای این یگانه ذات اقدس ؛ هیچ آفریده ی عاقلی اعم از پیامبران و فرشتگان و دیگران ، که بحکم قرآن: «... وَمَا أُوتِيتُمْ مِنَ الْعِلْمِ إِلَّا قَلِيلًا » ﴿ آیه ۸۵ سوره اسراء ﴾ » به دانش اکتسابی ناچیز محدود است ، هیچ حق و اجازه ای ندارد که از جانب خود برای دین خدا هیج حکم و اعتقادی را ابتکار کند.
مهم ترین و حیاتی ترین وظیفه ی هر دین شناسی است پیش از شروع به وظیفه ی خطیر آموزش و تبلیغ دین و مذهب و برای مصون ماندن از گرفتاری به گناه کبیره ی افزودن احکام و اعتقادات بشری ابتکاری به دین و مذهب ؛ خود را نخست به آگاه سازی به هر یک از شناختهای فرهنگ دین داری و مذهب داری اصیل و حیانی قرآنی بصورت موضوعی مسلح سازد.
نبود چنین آگاهی نزد دین شناس ؛ او و دیگران را به گمراهی و انحراف در آموختن و آموزش دین و مذهب و پیامدهای شوم دنیوی و تحمل پیامدهای اخروی ابدی و نابخشودنی این جهل توجیه ناپذیر دچار خواهد ساخت.
دین شناس اگر به چنین جهلی گرفتار باشد بحکم قطعی الصدور و قطعی الدلاله ی قرآنی خداوند خودرا با ابتکار احکام و اعتقادات بنام دین و مذهب رقیب خدا ساخته و بی تردید در دنیا و در آخرت که هیچ فرصتی برای جبران نیست مشمول آثار ابدی هشدارهای شدید تحمل ناپذیر موجود در سر تا سر قرآن خواهد شد.
آیات 103 تا 106 سوره کهف و آیه 65 سوره زمر علت دچار شدن بشر به آثار شوم گرفتاری به این جهل و به بی دینی و آثار آن را ، که در دنیا و در آخرت دامن گیر دین شناسان جاهل و غافل می شود ، آشکار می سازند.