اهداف و قواعد جامعه ما چقدر مهدوی است؟


علی اکبر رائفی‌پور


+ 
20

- 
0

عرض x طول

دکمه اشتراک گذاري تلگرام ارسال ويدئو در تلگرام

ارسال نظر
CAPTCHA
کد امنیتی زیر را وارد نمایید.
Image CAPTCHA
Enter the characters shown in the image.
نظرات
(برای مشاهده نظرات کلیک کنید)
  • قران وظیفه ی مراحع دین شناسی و فقهای دین را چگونه توصیف کرده است؟
    ---
    دانش ناچیز بشر حتی پیامبران بنا به تاکیدهای فراوان قرآن در سطحی نیست که بتواند بجای علم بی کران خداوند که همه جزئیات و کلیات جهان هستی را فرا می گیرد نسبت به مسایل فرا طبیعی دین خداوند نظر دهد.
    بنا بر اصل بدیهی غیر قابل انکار فوق که قرآن آن را بارها در آیاتی بسیار تاکید کرده است ؛ بشر حتی پیامبران حق ندارند برای هم نوعان خود بنام دین و مذهب خارج از قرآن پیوسته احکام و اعتقادات جدید ابتکار کنند.
    فرایند دخالت غیر وحیانی بشر در دین خداوند این همه فلسفه بافیهایی است که هیچ دلیل قطعی الدلاله ای در قرآن برای اثبات و تایید آن نیست .
    دخالت بشر در دین خدا با انبوه من در آوردیها و خرافات و جعلیات متضاد با محکمات مفصل قرآن و غیر قابل اثبات با اصول متین استدلال عقلی ؛ بجز بغرنجی و بد نامی و سر در گم و گمراه کردن متدینان و بیزار کردن صدها میلیون از خردگرایان بشر حقیقت گرا از دین و مذهب با صدها هزار سئوال بی جواب هییچ بازده دیگری نداشته است .
    بنا به تاکیدهای فراوان خداوند در قرآن دانش ناچیز بشر حتی دانش پیامبران در مقایسه با علم جهان شمول خداوند عددی نیست که به او حق و اجازه بدهد برای دین خدا خارج از وحی اصیل تحریف نشده ی خداوند احکام و اعتقادات ابتکار کند.
    خداوند بر نعمت اکمال دین ساده ی خود در آیه 3 سوره مائده حجت کامل و بی نقص بودن احکام و اعتقادات دین توحیدی خود را و بی نیاز بودن این دین از هر حکم و اعتقاد غبر قرآنی جدید برای بشر به اتمام رسانده و به او ابلاغ نموده است .
    مراجع دین شناسی و فقهای قرآن شناس مسلمان بحکم خداوند در آیه 122 محکم سوره توبه مکلف اند با آگاهی به ملاکها و معیارها و حد و مرزها و نویدها و هشدارهای شناختهای محکم و مفصل فرهنگ دین داری و مذهب داری قرآنی با استنباط مصادیق حقیقی احکام و اعتقادات این شناختها ؛ مسلمانان و غیر مسلمانان از اقوام خود را به شناختهای قرآن پیوسته آگاه سازند و نسبت به پیامدهای شوم دنیوی و اخروی سرپیچی از این شناختها اقوام خود را همیشه هشدار دهند .
    بحکم شواهد قرآنی در آیات پیامبر شناسی و بحکم عقل ؛ عاید ضمیر غایب جمع در فعل « رجعوا » در آیه 122 سوره توبه حتما خود فقها هستند که می باید هرگاه به سوی اقوام خود رفتند شناختهای دین را در میان اقوام خود پیوسته تبلیغ نمایند و اقوام خود را نسبت به پیامدهای شوم سرپیچی ار احکام و اعتقادات شناختهای دین قرآنی خداوند با هشداهای قرآن هشدار دهند.
    اگر عاید ضمیر مذکور را اقوام بدانیم ؛ با لحاظ زمان و مکان ملاقات و تعداد ملاقات کنندگان و ملاحاظات ذی ربط دیگر ؛ هیچ فرایند مثبت و سازنده ی فراگیر همیشگی در دین آموزی از ارجاع دادن توده های مردم به فقها با این گونه آموزش محدود هرگز به دست نخواهد آمد.
    آیه مذکور مرجع دین شناسی و فقیه را موظف و ملزم می سازد برای آموزش شناختهای فرهنگ دین داری و مذهب داری دین به توده ها مردم خود به سوی اقوام خویش بروند و این تودها را به شناختهای مذکور پیوسته آگاه سازند.
    رویه ی سئوال بر انگیر رایج میان مراجع دین شناسی و فقهای دین در آموزش دین و مذهب شرایط لازم دین آموزی فراگیر را که در آیه فوق آمده به آنها اشاره شده است هرگز بگونه ای که خدا پسندانه باشد فراهم نمی سازد.
    نیتجه حتمی این رویه معکوس ؛ بجز حاکمیت من در آوردیها و خرافات و جعلیات ضد قرآن و عقل بر دین داری و مذهب داری صدها میلیون از مردم و پیامدهای شوم دنیوی و اخروی این حاکمیت برای متدینان و همچنان بیزاری خردگرایان از دین و مذهب و رواج کاسبی حرام دین فروشی چیز دیگری نیست .


  • به هر علتی بعضی ایمان به خدا ندارند و دین حق را نمی پذیرند؛ بنابراین
    ما فارغ از خداوند و دین حق هم که بخواهیم در پی اصلاح جامعه باشیم
    بایست همه را دعوت کنیم به عمل به این پند اخلاقی حکیمانه
    هر چه را برای خودت می پسندی برای دیگران هم بپسند و هر چه را برای خودت نمی پسندی برای دیگران هم نپسند. و با مردم آنطور که دوست داری با تو رفتار کنند،رفتار کن
    1-بنابراین بیاییم به دیگران دروغ نگوییم همانطور که دوست نداریم به ما دروغ بگویند
    2-از دیگران دزدی نکنیم همانطور که نمی خواهیم کسی از ما دزدی کند
    3-به دیگران احترام بگذاریم همانطور که دوست داریم به ما احترام بگذارند
    4-سگ و گربه و پرنده و ماهی و هر حیوانی را اسیر در تنگ و قفس و آپارتمان نگذاریم و بگذاریم در جای خودشان که همان طبیعت است و اختصاص به آن دارند باشند
    همانطور که دوست نداریم ما را در جایی قرار دهند که شأن مان نیست
    5-چشم چرانی نکنیم و خودمان را در معرض چشم چرانی قرار ندهیم و اگر منصف باشیم باید بپذیریم که این حجاب و پوشش مناسب است که مانع این خواهد شد و ناموسمان را حفظ خواهد کرد
    6-و گرانفروشی نکنیم همانطور که نمیخواهیم کسی به ما گران بفروشد
    7-ناسزا نگوییم همانطور که دوست نداریم به ما ناسزا گویند
    8-به نیازمندان کمک کنیم همانطور که دوست داریم در موقع نیاز دست مان را بگیرند
    9-و در آگاه کردن مردم بکوشیم همانطور که دوست داریم اگر چیزی را نمی دانیم به درستی آگاهمان کنند
    ووو
    و البته در حفظ سلامتی خودمان کوشا باشیم و از مواد مخدر و مواد غذایی مضّر و مشروبات الکلی و سیگار دوری کنیم و خانواده هایمان را از اینها دور کنیم و قوانین رانندگی را رعایت کنیم و به آنها نیز یاد آوری کنیم اگر سلامتی شان را خواهانیم...
    و آبرومندانه و پاک و ساده ازدواج کنیم و از خودارضایی و رابطه جنسی با اشیاء و حیوانات و همجنسبازی و فحشاء که بخلاف انسانیّت و روند طبیعت است دوری کنیم و دوستانمان را از آن خلافها باز داریم
    (اگر نیک بنگریم اینطور زندگی کشورمان و دنیا را گلستان میکند؛)
    و صد البته اگر کسی خالق عالَم را حاضر و ناظر بداند و یقین بدارد پس از مرگ بازخواست خواهد شد الزام جدّی برای عمل به این پند حکیمانه برای خود می بیند وگرنه خیلی کم رخ میدهد شخصی که اعتقاد به خدا و عالم آخرت ندارد خود را به این پند ملزم کند.
    چون برای چنین کسانی رعایت اخلاق و به فکر دیگران هم بودن معنایی ندارد و میگویند: فقط همین دنیاست و پس از مرگ نابودی مطلق است پس بگذار برای رسیدن به آنچه مایلیم هر کاری که شده انجام بدهیم هر چند برای رسیدن به آن به دیگران ظلم کنیم, زیرا فقط خودمان مهّم هستیم نه دیگران

  • سلام.بله

  • انتخاب مسیر متضاد با قرآن و عقل سلیم ؛ آخرت بشر را به شقاوت ابدی مبدل می سازد
    ---
    خداوند یگانه ذات اقدس حکمت و خرد مطلق دین را با هدف والای سازماندهی نیازهای زندگی انسانهای برخور دار از نعمتهای الهی عقل واراده و برای بهینه سازی این زندگی در دنیا با وحی خود که آخرین آن قرآن کریم است به پیامببران با فراهم سازی زمینه های آگاهی سرشتی به نشانه های همه ی خوبیها و بدیهای و اعلام سر انجام و نتیجه ی پیروی از خوبیها و بدیها به بشر ابلاغ نموده است .
    خداوند حکیم و دانای مطلق برای این که بشر در راستای تلاش خود برای تحقق بخشیدن به هدفهای سعادت آفرین الهی والا ، بعلت دانش و توان ناچیز خود به سر در گمی و گمراهی و مشکلات و پیامدهای این نقصهای طبیعی همیشگی دچار نشود ، در شناختها و هشدارهای وحی خود به بشر ملاکها و معیارهای و حد و مرزها و بایدها و نبایدهای آشکار محکم و مفصلی را به او معرفی نموده که پایه ها و نهادهای استوار زندگی سالم را بگونه ای سرشت نشین و قابل درک و اثبات برای بشر تعیین کرده است.
    خداوند بشر عاقل را ، که با سرشت خود و با رهنمودهای وحی الهی به نیکیها و بدیهای زندگی آگاه گردیده است ؛ ازاد گذاشته تا مسیر زندگی خود را از میان این نیکیها و بدیهای آشکار با عقل خود انتخاب کند و به او در وحی الهی گوشزد نموده که پیامدهای تعیین شده برای هر نوع انتخاب آزادانه را چه در دنیای فانی و چه در در قیامت پایان ناپذیر خود تحمل خواهد کرد.
    بشر اگر شناختهای سرشت نشین فرهنگ دین داری وحی الهی را با هر بهانه و بنام هر آفریده ای نادیده بگیرد یا منکر شود مسیر دهان کجی به وحی الهی و کفر محض به این وحی را انتخاب کرده است وبی تردید نتیجه ی شوم ابدی این انتخاب را بحکم همین وحی و بحکم عقل خود ناگزیر باید تحمل کند.
    اصول شناختهای محکم و مفصل دین وحیانی کامل خداوند که با ملاکها و معیارها و حد ومرزها و هشدارهای آشکار و سرشت نشین و انکار ناپذیر خود شکل و مسیر زندگی بشر را آشکار مشخص می سازند و سازماندهی می کنند بازیچه نیستند که بشر با دانش ناچیز خود بتواند این شناختها را با بهانه های گوناگون با انبوه من در آوردیها و خرافات و جعلیات متضاد با این شناختها آلوده کند و با این آلودگی فرایند سعادت آفرین این دین را واژگون سازد.
    بشر و بحکم محکم و مفصل وحی الهی که آخرین آن قرآن کریم است ؛ با دچار ساختن دین داری و زندگی خود به چنین واژگونی ؛ زندگی دنیوی موقت خود را با گمراهی و کج روی تباه می کند و زندگی اخروی دائمی خویش را به شقاوت و نگون بختی ابدی مبدل می سازد وهیچ شفاعتی نمی تواند در قیامت او را از این شقاوت و نگون بختی نجات دهد.