ارسال نظر
نظرات
(برای مشاهده نظرات کلیک کنید)
-
به این نو جوانِ خوب و خوش سیما و مودب و موقرو تمیز دل هم باید بواسطه ی هدیه ی خدادادی اش که صدائی خوش و ارامش دهنده است تبریک گفت و باید به پدر محترم و مادر گرانقدرش که حاصل عمرشان درهمین مقطعی که درجهت تربیت و وقار این عزیزدل مصروف کرده اند هم تبریک گفت و هم اگرجسارتم را ببخشند و حلام کنند بایستی تسلیت نه بلکه نهیبی زدو هشدارو تلنگری زد که ای کاش بجای اینکه این عزیزدلشان و عزیزدلمان را در این راه خواننده گی و تا این اندازه موفق نموده اند ازاین سرمایه ی خدادادی که نصیب هر اولیائی نمیشود این عزیزمان بجای خواننده گی اواز و ترانه که خوشی ولذتش پایداریِ انچنانی نخواهد داشت واگرهم داشته باشد مطئنآ دنیوی خواهد بود اورا ترغیب و تشویق میکردند که با این صدای زیبا و دلنشینش مجاهدت و ممارست در خواندن زیباترین و دلنشین ترین و جاودانه ترین و مانده گارترین آوآ یعنی خواندن قران و شرکت در ربودن بزرگترین و نامی ترین و ارزنده ترین جایزه ای که هم دنیوی ان بکار خواهد امد و هم اخروی ان که اهم و کاری ترین و پُر منفعترین مال و حسنه ای است که برای خوداین عزیزمان میبود و هم برای والدینش دردنیا و اخرت باب و درب و ایروئی دنیائی و اخروی احیا میکرد و همین امر سبب میشد که دیگر عزیزانمان و همچنین دیگر پدران و مادرانِ گرانقدرِ ایم مملکت و دینمان هم رهرو این قدم اولِ این پدرو مادر شده و از صواب و بهره ی دنیا و اخرتی که نصیبشان میشود و میشد سهمی به سزا هم میبردند و درمقابل خدای منان سروگردنی افراشته تر وروئی روشنتر داشتند که از این نعمت ناب بخوبی و درجایش و به نفع خود و خدای خود میکردند .درخاتمه ی عرضم از خود این عزیزدل و همچنین از پدر گرامی ومادر محترم ایشان بخاطر سخنم حلالیت میطلبم و امید عفو دارم وخدایم را شاهد گرفتم ودارم که من فقط وظیفه ی امر به معروفی که برگردنم بود را با تمام سعی در ارادت و احترامی که شایسته این اولیای عزیزبود را بکار گرفتم و بازهم امیدوارم دل مبارکشان را نرنجانده باشم .