کسبه و بازاریان برای اعتراض به مسئولان خود را به مقابل مجلس شورای اسلامی رساندند!
در ادامه اعتراضات مردمی به ناکارامدی تیم اقتصادی دولت در مهار بحران اقتصادی، کسبه و بازاریان برای اعتراض به مسئولان خود را به مقابل مجلس شورای اسلامی رساندند.
ارسال نظر
نظرات
(برای مشاهده نظرات کلیک کنید)
پس این پیام را به همه برادران و خواهران حزب اللهی که می شناسید انتقال دهید.
خلخالی روحت شاد.
خلخالی روحت شاد
http://abrakgraphic.blog.ir
http://abrakgraphic.blogfa.com
http://bazarchemehr.ir
http://binazirgraphic.ir
وحدت کلمه یا وحدت ملی؟ مساله این است...
وحدت در ظاهر کلمه زیبایی است. پرهیز از تفرقه دستور خدا است و یكی از
دستورات قرآن این است كه آحاد امت اسلامی با یكدیگر متحد باشند؛ دست در
دست یكدیگر بگذارند: «و اعتصموا بحبل اللّه جمیعا و لا تفرّقوا» سوره آل
عمران آیه 103.
همه به حبل الله چنگ زنید و پراکنده نشوید.
از این دستور الهی ما چند زدن و پراکنده نشدن را فهمیده ایم و همیشه شعار
وحدت سر می دهیم. اما هر بار وحدتمان به تفرقه تبدیل می شود. اما چرا؟ به
طور خلاصه چون ما نفهمیدیم این وحدت باید حول حبل الله باشد. نه حول دون
الله. نه حول منافع سیاسی. نه حول مصلحت اندیشی های مادی. نه حول خیانت
به اسلام.
متاسفانه یکی از خیانتهایی که بعد از امام خمینی صورت گرفت در حق واژه
وحدت بود. امام خمینی هرگز نمی گفت وحدت ملی داشته باشید. بلکه همیشه بر
"وحدت کلمه" تاکید می کرد. وحدت کلمه یعنی این مردم و مسوولان فقط یک حرف
و نظریه را پیروی کنند و اختلاف عقیدتی نداشته باشند. دقت کنید که امام
خمینی از همان ابتدا تاکید داشت انقلاب مال محرومان
و زاغه نشینان است نه مال مرفهان. اساسا نباید اجازه داد آنچه بدنه
اجتماعی اصلاحات نامیده می شود خواسته خود را جلو ببرد والا همانطور که
امام خمینی گفت با سلطه لیبرالها و مرفهان فاتحه انقلاب را باید خواند.
اگر وحدت کلمه در کشوری مانند کوبا باشد آمریکا از فاصله صد کیلومتری هم
حریف آن نمی شود. اما وقتی در کشوری چند صدایی و تفرقه ایجاد شود از آن
سر دنیا می آیند و راحت آن را اشغال می کنند. پس قدرت یک کشور هیچ ربطی
به تعداد تانکها و هواپیماهایش ندارد. بلکه فقط و فقط متکی زبر وحدت کلمه
است.
اما الان وحدت کلمه را جامعه تک صدایی می دانند و آن را ضد ارزش تلقی می
کنند. به جای آن سحن از چند صدایی و تکثرگرایی می گویند. در این حالت
وحدت کلمه بی معنی است. لهذا سخن از وحدت ملی گفته می شود. یعنی اینکه
عجالتا چون ما هموطن هستیم با هم وحدت داشته باشیم ولو اینکه یکی حزب
الهی باشد و دیگری سلطنت طلب! بدیهی است که این وحدت دقیقا بر خلاف
تعالیم اسلام است و منظور اسلام همان وحدت کلمه است. وحدت کلمه یا به
یکسان بودن دکترین مردم و مسوولان، دقیقا دارای یک دو قطبی ذاتی در مقابل
آنتی تز خودش است. دفاع از اقشار مستضعف و بر قراری عدالت مستلزم نبرد بی
امان با مسکبران در داخل و خارج است.
می دانید چرا هاشمی کلمه امت را از ادبیات سیاسی ایران حذف کرد و با ملت
جایگزین کرد؟
تا ما فراموش کنیم که هموطن بودن به خودی خود بی ارزش است. فراموش کنیم
خائنهای عربزده و ها شرقزده ها هموطن هستند. فراموش کنیم که امثال رجوی
هم هموطن هستند! نتیجه این فراموشی هم می شود بازگشت تفکر محمد رضا
پهلوی. اتفاقا او هم ایرانی و هموطن بود.
بالاخره باید به نقطه ای برسیم که نیروهای خالص و وفادار به انقلاب
اسلامی بین حفظ انقلاب و حفظ آرامش یکی را باید انتخاب کنند. وحدتی که
صرفا برای حفظ آرامش باشد چیزی جز تایید وضع موجود نیست. وحدتی به دور
غیر حبل الله باشد وحدتی شیطانی است.
وزیر مسکن و شهرسازی کثیف ترین وزیر کابینه شیخ خبث بوده و هست تمام این رکود و گرانی ها در این چند سال گردن همین شخص بوده.
تابا ایجاد التهاب در ارز و بازار و توچالگردی به مردم کجدهنی کنند تا فشار روانی را تشدید و حاکمیت را مجبور به پذیرش FATF و در نتیجه برجام منطقهای شود.
از پایین اصلاح طلبان آشوب می کنند.
قوه قضاییه آشوبگران را فله ای آزاد می کند.
این است معنای نفوذ.
همه علیه یک نفر که تک و تنها تنهای ایستاده است.